Znajduje się w nim siedziba krakowskiej parafii ewangelicko-augsburskiej oraz diaspory ewangelicko-reformowanej. Ponadto odprawiane są nabożeństwa Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.

Wierni Kościoła Ewangelicko-Reformowanego (kalwini) nie uznają umieszczania rzeźb i obrazów w miejscach kultu, jednak iż jest to kościół ekumeniczny, poszli oni na ustępstwo ws. umieszczenia w prezbiterium obrazu Jezusa uciszającego burzę i dwóch figur.

Kościół stanął na miejscu poprzedniego, przedlokacyjnego, romańskiego kościoła, prawdopodobnie z XII wieku. Obecna świątynia, fundowana karmelitankom bosym, wzniesiona została w latach 1637–1640 w stylu wczesnego baroku według projektu Giovanniego Trevana. Świątynię konsekrowano w 1644. Zakonnice wyprowadziły się z niego w 1787 do ufundowanego przez kanclerza Jana Szembeka nowego klasztoru i kościoła św. Teresy na Wesołej. Kościół został wystawiony na sprzedaż. Dopiero kilkadziesiąt lat później (w 1816) przekazano go zborowi ewangelickiemu.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz pędzla Henryka Siemiradzkiego z 1882 przedstawiający Chrystusa uciszającego burzę na morzu. Powyżej ołtarza głównego znajduje się pochodzący z końca XIV wieku gotycki krucyfiks. Przy wejściu zaś uwagę zwraca zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej epitafium Mikołaja Reja (dzieło Jana Raszki).



Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Zygmunt Put Zetpe0202, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons