Autor
Opis
Rzymskokatolicki kościół zbudowany z modrzewia i wpisany do rejestru zabytków w 2009 roku.
Jeden z najcenniejszych zabytków architektury drewnianej w Polsce.
"Jan, biskup skutaryjski (Scodrinensis) i wikariusz dyecezyi krak., zawiadamia, że poświęcił kościół przy bramie klasztoru w Mogile pod wezwaniem ś. Bartłomieja wraz z ołtarzem i cmentarzem, tudzież nadał liczne odpusty odwiedzającym kościół" - głosi znajdujący się w archiwum klasztoru dokument, datowany na 2 listopada 1347 roku. Pierwsza wzmianka o kościele, pochodzi z 1329 roku.
W roku 1446, kościół został wzniesiony na nowo - przyczyną był prawdopodobnie pożar poprzedniego. Kościół posiadał jedną nawę, dach i ściany (do podmurówki) pokryte były gontem. Konsekracji dokonał biskup Jan Rzeszowski w 1475 roku.
Około roku 1740, dokonano gruntownego remontu i modernizacji kościoła. Nie naruszono przy tym gotyckiego przestrzenno - konstrukcyjnego układu. Dobudowano boczne kaplice i piętrową zakrystię. W 1839 roku dobudowane zostały dwa przedsionki - boczny i główny.
Jest to najstarszy kościół w Polsce o układzie halowym i trzech nawach. Taki układ przestrzenny to niezwykła rzadkość wśród drewnianych, gotyckich kościołów. W południowej nawie bocznej zachowały się ostrołukowe, gotyckie odrzwia bogato dekorowane motywami roślinnymi z herbem Odrowąż, datą wykonania (1466) oraz sygnaturą i podpisem twórcy - Macieja Mączki.
Zdobiąca wnętrze rokokowa polichromia pochodzi z 1766 roku. Przedstawia medaliony z portretami biskupów, świętych i uczonych związanych z kościołem oraz herby Odrowąż, Abdank i Radwan. Na suficie przedstawienie św. Bernarda, klęczącego przed Matką Boską. W prawej kaplicy sufit zdobi polichromia przedstawiająca wstąpienie do Nieba św. Bartłomieja oraz towarzyszące mu Anioły, trzymającymi zakrwawione noże co symbolizuje uwolnienie "do Nieba" św. Bartłomieja z rąk oprawców, którzy obdarli go ze skóry.
Obraz św. Bartłomieja Apostoła znajduje się także w ołtarzu głównym, namalowany w latach 20. XX wieku i zastępuje obraz św. Bartłomieja, który został przeniesiony do archiwum, ponieważ z powodu przedstawiającej sceny męczeństwa, okazał się zbyt krwawy dla wiernych. W bocznych, rokokowych ołtarzach warto zwrócić uwagę na obraz św. Izydora w stroju polskim oraz Matka Boska z Dzieciątkiem na półksiężycu. W kaplicy południowej znajduje się rokokowy ołtarz Matki Bożej Różańcowej i barokowy ołtarz Matki Bożej, w kaplicy północnej barokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej Bolesnej (kopia z lat 70. XX wieku oraz rokokowy ołtarz św. Izydora.
W świątyni znajduje się ponadto drewniana chrzcielnica (prawdopodobnie z XVI wieku) i rokokowa ambona.
Kościół otoczony drewnianym ogrodzeniem z dzwonnica z 752 roku. Od 1347 roku obok kościoła istniał cmentarz, czynny do 1836 roku.
Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Jakub Hałun [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]
"Jan, biskup skutaryjski (Scodrinensis) i wikariusz dyecezyi krak., zawiadamia, że poświęcił kościół przy bramie klasztoru w Mogile pod wezwaniem ś. Bartłomieja wraz z ołtarzem i cmentarzem, tudzież nadał liczne odpusty odwiedzającym kościół" - głosi znajdujący się w archiwum klasztoru dokument, datowany na 2 listopada 1347 roku. Pierwsza wzmianka o kościele, pochodzi z 1329 roku.
W roku 1446, kościół został wzniesiony na nowo - przyczyną był prawdopodobnie pożar poprzedniego. Kościół posiadał jedną nawę, dach i ściany (do podmurówki) pokryte były gontem. Konsekracji dokonał biskup Jan Rzeszowski w 1475 roku.
Około roku 1740, dokonano gruntownego remontu i modernizacji kościoła. Nie naruszono przy tym gotyckiego przestrzenno - konstrukcyjnego układu. Dobudowano boczne kaplice i piętrową zakrystię. W 1839 roku dobudowane zostały dwa przedsionki - boczny i główny.
Jest to najstarszy kościół w Polsce o układzie halowym i trzech nawach. Taki układ przestrzenny to niezwykła rzadkość wśród drewnianych, gotyckich kościołów. W południowej nawie bocznej zachowały się ostrołukowe, gotyckie odrzwia bogato dekorowane motywami roślinnymi z herbem Odrowąż, datą wykonania (1466) oraz sygnaturą i podpisem twórcy - Macieja Mączki.
Zdobiąca wnętrze rokokowa polichromia pochodzi z 1766 roku. Przedstawia medaliony z portretami biskupów, świętych i uczonych związanych z kościołem oraz herby Odrowąż, Abdank i Radwan. Na suficie przedstawienie św. Bernarda, klęczącego przed Matką Boską. W prawej kaplicy sufit zdobi polichromia przedstawiająca wstąpienie do Nieba św. Bartłomieja oraz towarzyszące mu Anioły, trzymającymi zakrwawione noże co symbolizuje uwolnienie "do Nieba" św. Bartłomieja z rąk oprawców, którzy obdarli go ze skóry.
Obraz św. Bartłomieja Apostoła znajduje się także w ołtarzu głównym, namalowany w latach 20. XX wieku i zastępuje obraz św. Bartłomieja, który został przeniesiony do archiwum, ponieważ z powodu przedstawiającej sceny męczeństwa, okazał się zbyt krwawy dla wiernych. W bocznych, rokokowych ołtarzach warto zwrócić uwagę na obraz św. Izydora w stroju polskim oraz Matka Boska z Dzieciątkiem na półksiężycu. W kaplicy południowej znajduje się rokokowy ołtarz Matki Bożej Różańcowej i barokowy ołtarz Matki Bożej, w kaplicy północnej barokowy ołtarz z obrazem Matki Bożej Bolesnej (kopia z lat 70. XX wieku oraz rokokowy ołtarz św. Izydora.
W świątyni znajduje się ponadto drewniana chrzcielnica (prawdopodobnie z XVI wieku) i rokokowa ambona.
Kościół otoczony drewnianym ogrodzeniem z dzwonnica z 752 roku. Od 1347 roku obok kościoła istniał cmentarz, czynny do 1836 roku.
Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Jakub Hałun [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]
Lokalizacja
Kraków, małopolskie
Klasztorna 4
Klasztorna 4