Powstanie kościoła jest związane z historią Zgromadzenia Księży Misjonarzy, sprowadzonych do Krakowa przez biskupa Jan Małachowskiego w 1682. Pierwotnie domy misjonarskie ulokowano w podwawelskim grodzie. W 1861 utworzono ośrodek misjonarski na Kleparzu, który wkrótce znacznie się rozrósł. Ze względu na brak miejsca dla nowych seminarzystów podjęto decyzję o budowie nowego gmachu na terenie Nowej Wsi. Dom misjonarzy powstał w 1892. Równolegle z domem misjonarskim postanowiono wznieść kościół, którego budowę ukończono w 1894, rok później zakończono budowę domu misjonarzy.

Dopiero w 1913 bp Adam Stefan Sapieha wydał zarządzenie o powołaniu przy kościele NMP z Lourdes parafii pod tym samym wezwaniem.

W 1929, przy kościele, powstał szpital sióstr miłosierdzia. Od 1931 przy parafii działa Chór Mariański.

Kościół ma 42,92 m długości, 16,50 m szerokości, 20,8 m wysokości wraz z dachem, 45,50 m wysokości do szczytu krzyża na wieży. Ma trzy nawy: główną i boczne, oddzielone od głównej filarami i kolumnami. Ołtarz zaprojektowany przez Edwarda Kowalczyka w 1913. W jego centralnym punkcie znajduje się wierna kopia figurki Madonny z Lourdes.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. marek7400, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons