Wzniesiony został po 1555 jako wypełnienie ostatniej woli Jana Żukowskiego z Bystrzycy. Do końca XVI wieku był świątynią drewnianą. Jako kościół murowany wzniesiony został ze składek wiernych w latach 1626–1629. Od 1649 jest prebendą kapituły katedralnej na Wawelu.

Zniszczony został podczas potopu szwedzkiego w 1655, dość szybko go jednak odbudowano.

Uroczystej konsekracji dokonał biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski w 1665.

Gruntownej odnowy dokonano w latach 1905–1910 według projektu architekta Jana Sasa-Zubrzyckiego.

Kościół barokowy, orientowany, murowany, złożony z trójprzęsłowej nawy i nieco węższego koliście zamkniętego prezbiterium.

Witraże zdobiące kościelne okna ufundowane zostały w 1908 przez Stowarzyszenie Właścicieli Restauracji oraz Bratnią Pomoc Kelnerów. Uległy zniszczeniu w 1945, odnowiono je w 1947. Przedstawiają: św. Jadwigę Śląską, Michała Archanioła, św. Wojciecha, św. Stanisława biskupa, św. Kazimierza oraz Cudowny połów ryb.

W ołtarzu głównym z 1655 znajduje się krucyfiks zasłaniany obrazem Ukrzyżowania z XVII wieku oraz wizerunki św. Wojciecha i św. Stanisława. W ołtarzu bocznym po prawej stronie znajduje się obraz Nauczanie Marii z pocz. XIX wieku, a w ołtarzu po lewej stronie obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem zwanej Śnieżną z XVII wieku. Ołtarze zostały wyposażone w antependia pochodzące z XVIII wieku z kwiatową dekoracją.

W kościele znajdują się pamiątkowe tablice związane z konsekracją kościoła oraz jedna z zaznaczeniem poziomu i stanu wód Wisły podczas wielkiej powodzi w 1813.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Panoramer360, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons