Kwatera znajduje się w zachodniej części cmentarza. Jest to jeden z trzech brytyjskich cmentarzy znajdujących się na ziemiach polskich. Proste płyty nagrobne z nazwiskami, godłami jednostek, prosty krzyż pośrodku kwatery oraz pięknie utrzymania zieleń wyróżniają wszystkie wojenne cmentarze brytyjskie na całym świecie. Spoczywa tutaj 522 Brytyjczyków: 360 żołnierzy, 128 lotników, 24 osoby cywilne, 7 marynarzy oraz 3 nieznane osoby. Polegli oni w czasie II Wojny Światowej w południowej Polsce, a po zakończeniu wojny ich prochy przeniesiono do tej kwatery. Spoczywają tu między innymi lotnicy z bazy w Brindisi (Włochy),
którzy zostali zestrzeleni nad Polską, gdy lecieli ze zrzutami by wesprzeć Powstanie Warszawskie.


Kraków mimo iż był siedzibą silnego garnizonu austriackiego (Twierdza Kraków) nie posiadał odrębnego cmentarza wojskowego. Poległych żołnierzy chowano na Cmentarzu Miejskim (Rakowickim).

Lata I Wojny Światowej i bliskość frontu przyniosły tak wiele ofiar, że na dziewięciu cmentarzach cywilnych Krakowa zaczęło brakować miejsc. Na samym tylko Cmentarzu Rakowickim
pochowano ponad 9000 poległych żołnierzy. Mimo podjętych przez władze miejskie i wojskowe działań, cmentarz powstał dopiero dwa lata po wojnie.

Cmentarz powstał w 1920 roku na terenie dawnego placu ćwiczeń wojskowych jednostki saperów byłej austriackiej armii. Pierwszymi chowanymi tu osobami byli zmarli żołnierze i oficerowie Wojska Polskiego oraz członkowie ich rodzin, żołnierze polegli w wojnie polsko-bolszewickiej, weterani powstania styczniowego, powstańcy wielkopolscy i powstańczy śląscy. Gdy w latach 30. XX wieku zwiększono obszar Cmentarza Rakowickiego, obie nekropolie dzieliła jedynie ul. Prandoty. W okresie II Wojny Światowej na cmentarzu grzebano poległych żołnierzy Wojska Polskiego, żołnierzy niemieckich, jeńców brytyjskich a w 1945 roku żołnierzy Armii Czerwonej. Po 1945 roku cmentarzem zaczęło zarządzać miasto. Uporządkowano pochówki żołnierskie oraz utworzono odrębne kwatery żołnierzy różnych armii. Cmentarz rozszerzono i zaczęto chować na nim osoby cywilne a numeracja kwater, była kontynuacją numeracji Cmentarza Rakowickiego. Oprócz żołnierzy, spoczywa tu wielu osób kultury, nauki, artyści, politycy i sportowcy. Obecnie cmentarz jest zarządzany razem z Cmentarzem Rakowickim i często
traktowany jest jako jego wojskowa część, mimo że zawsze była to odrębna nekropolia.

W 1976 roku cmentarz został wpisany do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Zygmunt Put (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/)