Ekspozycja muzealna zajmuje wszystkie sale budynku, a także strych i piwnice - ekspozycja została tak rozmieszczona, żeby odpowiadała autentycznemu, historycznemu wykorzystaniu takich pomieszczeń w aptekarstwie.
W piwnicach, w pomieszczeniach suchych i z dostępem światła przechowywano materiały które mogły ulec zepsuciu, a w pomieszczeniach wilgotnych przechowywano materiały nieulegające zepsuciu. Strych, jako miejsce dosyć ciepłe i suche służył jako miejsce do osuszania ziół aptekarskich.

Na I piętrze znajduje się sala poświęcona Ignacemu Łukasiewiczowi - farmaceucie, pionierowi w zakresie destylacji ropy i wynalazcy lampy naftowej. Znajduje się tu prototyp pierwszej lampy, domowa apteczka Łukasiewicza z jego własnoręcznie wypisanymi szyldzikami, rękopiśmienny manuał apteczny, sekretarzyk i inwentarz apteki wykonany przezeń osobiście.

Na II piętrze część ekspozycji poświęcona została Tadeuszowi Pankiewiczowi - podczas okupacji prowadził w getcie aptekę "Pod Orłem", odznaczony później medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Spośród muzealnych zbiorów na szczególną uwagę zasługują polskie wynalazki z zakresu techniki farmaceutycznej takie jak:
- odważniki o wagach pon. 1 grama, o kształcie odpowiadającym wadze odważnika. Odważniki te przyjęły się w całej Europie i z niewielkimi zmianami stosowane są do dziś.
- elektryczne urządzenie do sterylizacji recept, chroniące farmaceutę przed zarażeniem się drobnoustrojami przeniesionymi na recepcie.

W 1964 roku do muzeum trafiła część wyposażenia Apteki z Sanoka - m.in.: dokumenty, godło, sprzęt.







Opracowano na podstawie wikipedii.