Kamienica została wzniesiona przez rodzinę Ligęzów na przełomie XV i XVI wieku. Później należała do rodziny Jordanów i rodzin mieszczańskich. Dwukrotnie przebudowywana: w XVIII wieku i w 1815 roku. Spłonęła podczas wielkiego pożaru miasta w 1850 roku. Została odbudowana w 1851 roku otrzymując współczesną formę z bogato zdobioną, neorokokową fasadą.
W 1967 roku została wpisana do rejestru zabytków. Od 1992 roku budynek jest siedzibą Krakowskiej Izby Turystyki.

Kamienica posiada trzy kondygnacje. Fasada jest dwuosiowa, o bogatym neorokokowym wystroju. W drugiej osi parteru półkoliście zwieńczony portal. Półkolumny obok okien pierwszego piętra mają u nasady konsole ze sterczynami.





Zdjecie: Mach240390, CC BY 4.0 , via Wikimedia Commons