Pierwotnie była to kamienica dwupiętrowa. W 1909 roku nadbudowano trzecie piętro. Znajdującą się dotychczas na szczycie elewacji figurkę żaby umieszczono wówczas w muszlowatej wnęce.

Elewacja od strony ulicy Piłsudskiego jest czteroosiowa. Okna na parterze zwieńczone półkoliście, zaś identyczne okna na pierwszym i drugim piętrze zwieńczone łukowo.

Najbardziej urozmaicona jest elewacja od strony ulicy Retoryka. Okna na parterze i pierwszym piętrze położone są wzdłuż dwóch osi, okna drugiego piętra są przesunięte względem tychże osi, a trzecie okno znajduje się na osi środkowej. Nad nim umieszczono półokrągłą lukarnę ozdobioną kwiatonem i rzeźbą grającej na mandolinie żaby na szczycie, w którym zbiegają się dwie pary esownic. Motyw żaby został wybrany prawdopodobnie przez bliskość rzeki Rudawy, wokół której rozbrzmiewał rechot żab.

Elewacje wykonano z cegły zróżnicowanej fakturowo i kolorystycznie, w którą wpleciono przepalone „guzy”, gładki jasny kamień posłużył do wykonania elementów dekoracyjnych. Rozwiązania te miały sugerować "starożytność" obiektu. Kamienicę wpisano do rejestru zabytków 1968 roku.