Na przełomie XVI i XVII wieku kamienic należała do mediolańskiego rodu Cellarich. Jej przebudowa miała miejsce w 1633 roku. Od połowy XVII wieku znajdowała się w rękach Warszyckich, sena­torskiego rodu osiadłego na Dankowie i Pilicy.

W XVIII wieku budynek należał do Wojciecha Męcińskiego, starosty ostrzeszowskiego; w 1735 roku został sprzedany Marii Józefy z Wesslów Sobieskiej, wdowę po królewiczu Konstantym Sobieskim (stąd jedna z nazw). Przypuszczalnie w tym okresie kamienica została przebudowana. Około 1753 lub 1756 r. Sobieska przekazała kamienicę bratankowi Teodorowi Wesslowi. Najpóźniej w 1764 roku budynek był własnością krakowskiego kupca Balcera Hallera.

Podczas pożaru Krakowa w 1850 roku kamienica spłonęła. Odnowiono ją w 1851 roku całkowicie zmieniając fasadę. W XIX wieku została zakupiona przez Jana Wentzla, który otworzył w niej restaurację. Po II wojnie światowej lokal został upaństwowiony i działał pod nazwą "Restauracja pod obrazem". Zamknięty w latach 70., obecnie wznowił działalność.

Nazwa Pod Obrazem została nadana od zdobiącego fasadę obrazu Matki Boskiej, który został namalowany podczas restauracji kamienicy w 1718 roku.

Dawne krakowskie powiedzenie:
...w mieście najlepiej trąbi się w dwóch miejscach, na Wieży Mariackiej nad obrazem i u Wentzla pod obrazem.

W kamienicy mieści się czterogwiazdkowy Hotel Wentzl, posiadający 18 pokoi o wysokim standardzie, z których rozpościera się widok na Rynek Główny. Hotel nazwę swą nosi od założyciela restauracji, Jana Wentzla.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Zygmunt Put, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons