Budynek wzniesiono około 1400 roku, prawdopodobnie z wykorzystaniem starszej wieży mieszkalnej, przez kanonika krakowskiego i archidiakona gnieźnieńskiego Jana z Hebdowa. W I połowie XVI wieku budynek rozbudowano i przebudowano w stylu renesansowym. Około 1560 roku drewniany płot zastąpiono obecnym do dziś murem z gankiem, a drewniane schody zastąpiono kamiennymi. Na przełomie XVII i XVIII wieku kamienica została rozbudowana, wzniesiono też oficynę ze stajniami. W 1754 roku wzniesiono oficynę boczną i przebudowaną tylną.

Na początku XIX wieku kamienicę przebudowano. Uzyskała wówczas klasycystyczną fasadę, ozdobioną dwiema półkolistymi arkadami, z których jedna stanowi wejście do sieni, oraz portal, nad którym umieszczono herb kapituły katedralnej – Trzy Korony. Zlikwidowano także loggię i zbudowano nową klatkę schodową. W 1886 składy na parterze zaadaptowano na mieszkania. Podczas remontu przeprowadzonego w latach 1959-1960 odtworzono barokowe założenie ogrodowe z fontanną. Rok później obiekt wpisano do rejestru zabytków.





Zdjęcie: Mach240390, CC BY 4.0 , via Wikimedia Commons