Kamienica została zbudowana w 1852 roku. W 1932 roku zakupił ją 63 letni wówczas Józef Mehoffer. Rodzina Mehofferów nazywała ten dom "Pałacem pod Szyszkami" od szyszek pinii, które stanowią element dekoracji hallu i klatki schodowej.

Pomysł stworzenia muzeum poddał Zbigniew Mehoffer, syn artysty, w 1963 r. Rodzinę Mehofferów przeniesiono do innych mieszkań, ale dopiero w 1979 r. przystąpiono do remontu, który ciągnął się do początków lat 90. Zbigniew Mehoffer nie doczekał otwarcia upragnionego muzeum i zmarł w październiku 1985 r., a ciężar kontynuacji jego inicjatywy przejął Ryszard Mehoffer (1922-2010), syn Zbigniewa, a wnuk Józefa Mehoffera. Po zakończeniu remontu budynku w 1986 r. przekazano go zgodnie z wolą rodziny Muzeum Narodowemu w Krakowie, jako oddział poświęcony artyście. W 1987 Ryszard Mehoffer przekazał meble, wyroby rzemiosła artystycznego, które pozwoliły urządzić muzealne wnętrza. W latach 1993-1995 przekazał ponadto materiały ikonograficzne, fotografie, bibliotekę i zbiór tkanin. Muzeum otrzymało w depozyt rzeźby, trzy witraże, 120 prac olejnych, rysunków, projektów polichromii i witraży, a także drzeworyty japońskie (ok. 50 sztuk) i zespół pamiątek rodzinnych.

Wnętrza zostały zrekonstruowane na podstawie archiwalnych fotografii, korespondencji rodzinnej oraz wspomnień i wskazówek Ryszarda Mehoffera i jego siostry – Magdaleny Mehoffer-Skarżyńskiej.

Ekspozycja zajmuje 16 pomieszczeń o łącznej powierzchni 400 m². Zgromadzone eksponaty są częściowo depozytem rodziny Mehofferów, a częściowo stanowią własność Muzeum Narodowego w Krakowie.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Cancre / wikimedia commons