W 1285 roku książę Leszek Czarny zlecił umocnienie miasta. Mury budowane były z przerwami do pierwszej ćwierci XIV wieku. Umocnienia składały się z podwójnego muru i fosy. Szerokość wewnętrznego muru wynosiła 2,5 metra a wysokość dochodziła do 7 metrów. W niektórych miejscach ceglany mur wyposażony był w drewniany ganek dla warowników. Około 9 metrów przed murem wewnętrznym umiejscowiono mur zewnętrzny, zwany także przedmurzem. Było ono znacznie niższe - wysokość na ogół nie przekraczała 2 metrów, ale to na nim zatrzymywał się pierwszy atak. Mur wewnętrzny wzmocniony był basztami na wysokość 10 metrów. W XIV wieku było ich 17. Każdą z baszt zajmował się określony cech rzemieślników, od których wywodzą się ich nazwy, np. Ciesielska, Iglarzy, Paśników.
Do miasta dostać się można było poprzez 7 bram miejskich. Każda z nich wyposażona była w ciężkie, masywne, dębowe wrota i okutą żelazem bronę. Fosa była szeroka na 6-10 metrów i głęboka na 3,5 metra. Wypełniała ją woda z Młynówki Królewskiej.

Od XVII wieku stan murów się pogarszał. W latach 1810-1814 z rozkazu cesarza Franciszka I zasypano fosę i przystąpiono do rozbiórki murów. W 1817 roku Feliks Radwański, który nie zgadzał się z wyburzeniem murów, wywalczył w senacie Rzeczypospolitej Krakowskiej decyzję, o pozostawieniu fragmentu murów dla potomnych. Pozostawiono jedynie niewielki fragment przy Bramie Floriańskiej wraz z Barbakanem oraz trzema basztami: Pasamoników, Ciesielską i Stolarską. Zachował się także zarys najstarszej krakowskiej bramy - Rzeźniczej, którą dostrzec możemy w zabudowaniach tzw. klasztoru na Gródku.

W latach 90. XX wieku podczas renowacji krakowskich Plant, w ciągu dawnych murów miejskich ustawiono kamienne postumenty z umieszczonymi wyobrażeniami dawnych baszt. Przedstawienia odwzorowują autentyczny wygląd baszt a towarzyszące im napisy przypominają turystom ich nazwy. Ponadto tam, gdzie było to możliwe wyeksponowano zarys dawnych murów, bram i baszt ustawiając wysoki na około 0,5 metra murek. W 2007 roku w zachowanym fragmencie murów utworzono trasę turystyczną "Mury Obronne".

W latach 30. XX wieku mury wpisane zostały do rejestru zabytków.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Zygmunt Put (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/)