Romański kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła wzniesiony został prawdopodobnie w połowie XII wieku. Rozbudowywany był później w roku 1600, kiedy dodano do niego zakrystię - od strony północnej. W 1760 r. starosta kolski Rafał Gurowski dokonał przebudowy nawy ku zachodowi. Powstał wówczas orientowany kościół połączony z romańskim prezbiterium. Dobudowana nawa była konstrukcji zrębowej, oszalowana. Przy niej znajdowały się kruchty: od południa i obszerna od zachodu.

W 2001 r. drewniana nawa została rozebrana i w jej miejscu pobudowano współczesną murowaną nawę, która nie reprezentuje żadnego stylu architektonicznego. 25 września 2011 r. biskup włocławski Wiesław Mering dokonał konsekracji kościoła.

Część romańska (obecne prezbiterium) została wymurowana z kostki granitowej. Jest to pomieszczenie salowe, zamknięte niższą i nieco węższą apsydą. Od północy przylega do niej zakrystia i skarbczyk, które murowano z cegły w układzie polskim. Nad apsydą znajduje się sklepienie hemisferyczne, w zakrystii i skarbczyku – kolebkowe. W prezbiterium umieszczono dwa okienka romańskie, a w dawnej nawie ślady romańskich otworów okiennych i duże okno gotyckie - ostrołukowe. Zakrystia oszkarpowana, na cegłach odnaleźć można m.in. datę budowy (1601).

Ołtarz główny reprezentuje styl rokokowy. W jego centrum umieszczono obraz Matki Bożej Częstochowskiej pochodzący prawdopodobnie z XVIII wieku. Dwa ołtarze boczne posiadają charakter barokowy, w jednym z nich ustawiono obraz św. Rocha z XVIII wieku. Ponadto w świątyni znajduje się kropielnica z 1771 r.

Na północ od kościoła, w niewielkim parku, położona jest figura św. Jana Nepomucena z drugiej połowy XVIII wieku, wykonana z piaskowca. Ustawiona na bogato profilowanym słupie, ozdobionym czterema inskrypcyjnymi kartuszami.






Opis skopiowano z wikipedi.