Obiekt pochodzi z lat 1760-1770 i otoczony jest XVIII-wiecznym parkiem krajobrazowym o powierzchni 21,9 ha. Wybudowany został przez Ludwika Chłapowskiego, jako dwupiętrowy pałac, a później przebudowany w latach 1780, 1820-1830 i w początkach XX wieku. Wszystkie te przebudowy spowodowały, że budowla ma charakter stylowo mieszanej, z dominującą, centralną częścią o formach barokowych i silnym akcentem neogotyckim, w postaci masywnej, niewysokiej wieży. Najokazalsze wnętrza umieszczono na piętrze, tworząc tzw. piano nobile - piętro reprezentacyjne. Wystrój wnętrz zaprojektował zapewne Ignacy Graff z Rydzyny.

W latach 1847-1848 dobudowano do pałacu kaplicę NMP Niepokalanie Poczętej w stylu neogotyku angielskiego. Łączy się ona z pałacem specjalną galerią. Wewnątrz znajduje się wizerunek Madonny w stylistyce charakterystycznej dla renesansowej rodziny Della Robbia.

Park pałacowy zaaranżowany został przez francuskiego projektanta Augustyna Denizota (1836-1910), autora innych rezydencjonalnych ogrodów w Wielkopolsce. Na jego terenie rosną liczne drzewa pomnikowe, m.in. dęby o obwodach 700 i 780 cm (ten drugi ma na imię Dezydery). Przed rezydencją stoi głaz pamiątkowy ku czci gen. Dezyderego Chłapowskiego. Pod galerią łączącą pałac i kaplicę NMP znajduje się figura św. Józefa oraz tablica pamiątkowa ku czci Zdzisława Wilusza (29.12.1906-31.3.1963), agronoma, kierownika tutejszej stacji doświadczalnej, oficera Wojska Polskiego i AK w latach 1939-1945 i partyzanta zamojszczyzny.

W pałacu były kręcone zdjęcia do polskiego serialu historycznego „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy” w reżyserii Jerzego Sztwiertni, wyprodukowanego przez Telewizję Polską w latach 1979-1981.

Obecnie pałac mieści Stację Badawczą Zakładu Badań Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. KrejZii, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons