Autor
Opis
Kościół rzymskokatolicki, najstarszy kościół w mieście, wybudowany na przełomie XIV i XV wieku.
Według tradycji "najstarsza dotacja katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej", fundowana w XIII wieku. Najstarsza część kościoła - zachowane do czasów współczesnych prezbiterium i nawa główna pochodzą z przełomu XIV i XV wieku. Świątynia została konsekrowana w 1409 roku pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego oraz św. Katarzyny i św. Doroty.
Na początku XVI wieku do nawy dobudowano kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy (od strony południowej). Pod kaplicą znajdowały się rodzinne grobowce. W tym samym wieku do prezbiterium dobudowano gotycką zakrystię. Źródła historyczna wzmiankują, że w 1643 roku arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński poświęcił w kościele 10 ołtarzy. W jednym z nich, znajdowały się relikwie św. Doroty.
W 1849 roku na zburzono starą, będącą w kiepskim stanie dzwonnicę i wzniesiono nową. W 1862 roku rozpoczęto budowę budynków gospodarczych parafii. W 1863 roku rozpoczął się gruntowny remont podupadającej świątyni, który trwał do 1895 roku. Wówczas wykonano w świątyni m.in:
- założono nowe żyrandole,
- do nawy głównej dobudowano kaplicę Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej (od południowej strony), do której przeniesiono ołtarz świętych Kryspina i Krystiana,
- utworzono zachowaną do dziś polichromię (autorem był Wincenty Strubiński),
- nad nawą główną założono sklepienia,
- dobudowano neogotycką kruchtę (od strony zachodniej),
- założono nową balustradę przed ołtarzem,
- wykonano nową ambonę.
23 czerwca 1895 roku miała miejsce ponowna konsekracja świątyni. Równocześnie dokonano poświęcenia odnowionego gotyckiego nagrobku Jana z Garbowa i sakramentarium.
21 października 1917 roku w północną ścianę wmurowano i poświęcono tablicę upamiętniającą setną rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki. Podczas II Wojny Światowej hitlerowcy urządzili w kościele magazyn odzieży zabranej Żydom, wywożonym do pobliskiego obozu śmierci. Na szczęście wojna oszczędziła świątynię, lekko ucierpiał jedynie dach w wyniku bombardowania miasta.
W latach 1945-1948 pokryto dachówką prezbiterium, wybudowano dzwonnicę, umeblowano zakrystię, urządzono obejście wokół świątyni oraz pomalowano cmentarną kaplicę. 5 lutego 1949 roku po raz pierwszy świątynię odwiedził Prymas Stefan Wyszyński.
W 1953 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.
W latach 1971-1986 miał miejsce kolejny duży remont świątyni. Dokonano wówczas renowacji XIX-wiecznej polichromii, odświeżono kaplicę Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy a w okna wstawiono nowe witraże. Wstawiono także nowy ołtarz, przystosowany do sprawowania liturgii po reformie soboru watykańskiego II. W 1988 roku wyremontowano dom parafialny i wymieniono ławki w kościele.
W kolejnych latach miały miejsce kolejne renowacje. Wymieniono konstrukcję więźby dachowej i położono nową dachówkę na całym kościele wraz z obróbką blacharską w miedzi. Przeprowadzono także konserwację i czyszczenie murów zewnętrznych. 4 kwietnia 2016 roku abp Mieczysław Mokrzycki zainstalował w świątyni relikwie I stopnia św. Jana Pawła II. 4 kwietnia 2017 roku do kościoła zostały wprowadzone relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Kolanin / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)
Na początku XVI wieku do nawy dobudowano kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy (od strony południowej). Pod kaplicą znajdowały się rodzinne grobowce. W tym samym wieku do prezbiterium dobudowano gotycką zakrystię. Źródła historyczna wzmiankują, że w 1643 roku arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński poświęcił w kościele 10 ołtarzy. W jednym z nich, znajdowały się relikwie św. Doroty.
W 1849 roku na zburzono starą, będącą w kiepskim stanie dzwonnicę i wzniesiono nową. W 1862 roku rozpoczęto budowę budynków gospodarczych parafii. W 1863 roku rozpoczął się gruntowny remont podupadającej świątyni, który trwał do 1895 roku. Wówczas wykonano w świątyni m.in:
- założono nowe żyrandole,
- do nawy głównej dobudowano kaplicę Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej (od południowej strony), do której przeniesiono ołtarz świętych Kryspina i Krystiana,
- utworzono zachowaną do dziś polichromię (autorem był Wincenty Strubiński),
- nad nawą główną założono sklepienia,
- dobudowano neogotycką kruchtę (od strony zachodniej),
- założono nową balustradę przed ołtarzem,
- wykonano nową ambonę.
23 czerwca 1895 roku miała miejsce ponowna konsekracja świątyni. Równocześnie dokonano poświęcenia odnowionego gotyckiego nagrobku Jana z Garbowa i sakramentarium.
21 października 1917 roku w północną ścianę wmurowano i poświęcono tablicę upamiętniającą setną rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki. Podczas II Wojny Światowej hitlerowcy urządzili w kościele magazyn odzieży zabranej Żydom, wywożonym do pobliskiego obozu śmierci. Na szczęście wojna oszczędziła świątynię, lekko ucierpiał jedynie dach w wyniku bombardowania miasta.
W latach 1945-1948 pokryto dachówką prezbiterium, wybudowano dzwonnicę, umeblowano zakrystię, urządzono obejście wokół świątyni oraz pomalowano cmentarną kaplicę. 5 lutego 1949 roku po raz pierwszy świątynię odwiedził Prymas Stefan Wyszyński.
W 1953 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.
W latach 1971-1986 miał miejsce kolejny duży remont świątyni. Dokonano wówczas renowacji XIX-wiecznej polichromii, odświeżono kaplicę Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy a w okna wstawiono nowe witraże. Wstawiono także nowy ołtarz, przystosowany do sprawowania liturgii po reformie soboru watykańskiego II. W 1988 roku wyremontowano dom parafialny i wymieniono ławki w kościele.
W kolejnych latach miały miejsce kolejne renowacje. Wymieniono konstrukcję więźby dachowej i położono nową dachówkę na całym kościele wraz z obróbką blacharską w miedzi. Przeprowadzono także konserwację i czyszczenie murów zewnętrznych. 4 kwietnia 2016 roku abp Mieczysław Mokrzycki zainstalował w świątyni relikwie I stopnia św. Jana Pawła II. 4 kwietnia 2017 roku do kościoła zostały wprowadzone relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Kolanin / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)
Lokalizacja
Koło, wielkopolskie