Pierwszy ratusz powstał prawdopodobnie ok. 1308 po ukończeniu budowy pierwszych murów miejskich. Nie pozostały żadne informacje na temat jego wyglądu, wiadomo, że stał na środku rynku i spłonął w 1504[2]. Następny budynek powstał dopiero w 1609 i stanął na miejscu swojego poprzednika, był to obszerny budynek z wieżą zegarową i dzwonem przeciwpożarowym. W piwnicach mieściła się gospoda, a sam budynek otaczały kramy piekarzy i jatki rzeźnicze[3]. Wewnątrz znajdowała się sala posiedzeń rady miasta, a nad wejściem do niej na czarnej tablicy widniał napis "Rajca, który urzędową drogą wchodzi do ratusza, ten powinien odłożyć wszelkie prywatne namiętności jak gniew, gwałtowność, nienawiść"[3]. Jego kres przyniósł wielki pożar miasta w 1718, był to ostatni ratusz stojący na środku rynku. Dwa lata później, podczas odbudowy miasta nowy ratusz umieszczono w zachodniej części północnej pierzei, miał sześć przypór łukowych, a w środkowej części elewacji frontowej wykuty w kamieniu herb miasta[3]. W środkowej części rynku postawiono w 1720 pomnik Fryderyka Wilhelma I, który udzielił miastu pomocy finansowej umożliwiającej odbudowę po pożarze[2]. Ponieważ ratusz miał słabą konstrukcję został rozebrany w 1827, ale już 18 czerwca tego samego roku wmurowano kamień węgielny pod budowę kolejnego[3]. Podobnie do wcześniejszego miał łuki wsparte na sześciu filarach, a jego front zdobił herb miasta przeniesiony z poprzedniego budynku. Jest to pierwszy budynek zachowany na licznych fotografiach, został zniszczony w pierwszych dniach marca 1945 podczas ostrzału artylerii sowieckiej[3]. Pierwszy powojenny urząd miast był zlokalizowany w budynku mieszkalnym zlokalizowanym przy ulicy Armii Czerwonej (obecna ulica marsz. Józefa Piłsudskiego) oraz w kilku innych punktach miasta. Stan techniczny budynku głównego oraz rozproszenie poszczególnych wydziałów stanowiło duże utrudnienie zarówno dla pracowników jak i dla petentów. Decyzja o budowie obecnego gmachu zapadła na szczeblu centralnym, w Urzędzie Rady Ministrów. Do realizacji wybrano projekt Władysława i Marii Michałowskich, budowę rozpoczęto w 1958, wykonawcą było Koszalińskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego, zespołem kierował inżynier Andrzej Boniek. Uroczyste otwarcie miało miejsce 15 grudnia 1962.


Obecny budynek posiada wysunięty ryzalit mieszczący klatkę schodową, w jego górnej części umieszczono zegar stanowiący część metaloplastycznej kompozycji zawierającej obowiązujący od 1959 herb miasta. Powyżej znajduje się glorieta zwieńczona masztem flagowym.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Tymooteusz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons