Wodzie ze źródełka okoliczna ludność przypisuje właściwości lecznicze na równi ze źródełkami w Dukli. Stało się tak za sprawą wędrującego tędy św. Jana z Dukli. Zmęczony drogą, rozgrzany od prażącego słońca zatrzymał się przy źródełku. Zamierzał bowiem orzeźwić się jego chłodem. Obmył się, ale wody nie skosztował, spodziewał się bowiem że wkrótce będzie odprawiać mszę. Z tego powodu powstrzymywał się od jedzenia i picia. Pożegnał uroczyście źródełko, którego woda od tej pory nabrała wartości uzdrawiających. 

Praktyczny wymiar wody ze źródełka. Jest wyjątkowo smaczna. Mieszkańcy używają jej głownie do celów praktycznych. Jest to o tyle zaskakujące, że woda podawana z okolicznych wodociągów i pobierana ze studni nie jest złej jakości. Jedynie mieszkańcy odległej o trzy kilometry wsi Malinówka narzekają, że po odwiertach „nafciarzy” w ich wodzie czuć ropę. Woda ze źródełka jest przebadana tak chemicznie jak i bakteriologicznie. Posiada więc wszystkie niezbędne atesty.

Tłok na parkingu tworzą głównie miejscowi amatorzy tej wody. Oczywistym jest, że w sezonie letnim można tu spotkać wielu turystów. Bywa, że na parkingu oczekuje około 40 samochodów. Do samego źródełka podjeżdża jedno lub dwa auta wypełnione 5-litrowymi zbiornikami na wodę. Wypływ wody nie jest zbyt intensywny i napełnienie zbiorników trwa dłuższą chwilę, mimo to pozostałe osoby cierpliwie czekają na swoją kolej. 

 Kapliczka. Smukła z obmurowaniem wcinającym się w głąb stoku. Kapliczka posiada dwie oszklone nisze z figurami. W dolnej św. Jan z Dukli z laską i torbą wędrowca. Św. Jan wiedział, że ma odprawić mszę świętą, ale nie wiedział przy którym ołtarzu. Zapytany przełożony będąc myślami gdzie indziej odparł, że we Lwowie. Jan wziął torbę i posłusznie ruszył w drogę. Wyobrażony w figurce wydaje się zmierzać do Lwowa, gdzie ma odprawić mszę świętą. Według legendy, po przeżegnaniu źródełka zabrali go stąd aniołowie i święty zdążył na czas do Lwowa. Komborscy żniwiarze widzieli go, jak sunął z aniołami po niebie. Ubrany w ornat błogosławił im i innym ludziom. Na pamiątkę tego wydarzenia przy źródełku zbudowano kapliczkę z figurą świętego. W XIX wieku figurę przeniesiono do kościoła w Komborni a przy źródle wystawiono nową, kamienną kapliczkę która stoi tam do dziś. 

W wyższej wnęce znajduje się figura Chrystusa Frasobliwego. Bezmiar chrystusowego frasunku wydają się powiększać otaczające pajęczyny Wpatrzony w drogę i na przybywających do źródełka ludzi, jakby dumał nad tym, że nie wszyscy podchodzący do kapliczki to pielgrzymi czy też z wiarą czerpiący wody. Dużo tu zwyczajnych turystów i korzystających ze źródełka wyłącznie w celach praktycznych. Ale jak to u Jezusa bywa, wyraz twarzy nie wyraża niechęci, ale troskę o wszystkich tutaj przybyłych.

Fot. Cudowne źródełka