15 lipca 1901 roku podjęto uchwałę o konieczności budowy nowego kościoła. W 1903 r. rozebrano pierwszy drewniany kościół z 1615 roku, gdyż mimo przeprowadzonych remontów uległ ruinie. Plac pod budowę ofiarowało Towarzystwo Akcyjne B. Hantke, właściciel majątku Konopiska. Powstał on w latach 1903–1910, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego i został wykończony przez jego następców: ks. Leona Stawickiego i ks. Henryka Kołakowskiego. Konsekracji dokonał biskup Stanisław Zdzitowiecki 4 czerwca 1914 r.


Ołtarz główny w stylu neogotyckim powstał w latach 1928–1930. Zdobią go figury św. Władysława, św. Kazimierza Królewicza i św. Stanisława Kostki wykonane przez Suchodolskiego z Sochaczewa. Grupę figur przedstawiającą uzdrowienie epileptyka przez św. Walentego wykonał Styczeń z Krakowa, a obraz św. Wawrzyńca częstochowski malarz B. Rutkowski.

Ołtarz boczny Najświętszej Maryi Panny powstał w 1921 roku. W ołtarzu umieszczono obraz Serca Pana Jezusa jako zasuwę. W następnym roku powstał drugi boczny ołtarz św. Barbary w tym samym stylu, z obrazem św. Józefa z Dzieciątkiem jako zasuwa ołtarzowa.

Ołtarze główny i boczne oraz ambonę z 1917 roku, zaprojektował i wykonał artysta rzeźbiarz z Częstochowy Antoni Małek.

Organy wykonała firma Riegera w Karniowie w Czechosłowacji. 25 głosowy instrument ustawiono w kościele w 1928 roku. Zaproszeni na uroczystość poświęcenia częstochowscy muzycy Kowalski i Edward Mąkosza, wykonali na nich kilka utworów, oceniając je jako znakomicie wykonane, odpowiadające najnowszym wymogom techniki i uznali je za najlepsze w okolicy.

Na wieży wiszą 3 żeliwne dzwony z 1923 roku wykonane w Odlewni Żeliwa J.John w Łodzi. Mają tony: dis”, cis” i h’. Obecnie nie są używane.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Przykuta, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons