Został gruntownie przebudowany w XVIII wieku oraz poddany restauracji w XIX wieku.

Obiekt jest orientowany, murowany, na rzucie prostokąta, posiada czworoboczną wieżę od strony zachodniej zwieńczoną cebulastym hełmem. We wnętrzu zachowane są barokowe: ołtarz główny (1720) i ambona z postaciami Czterech Ewangelistów w rogach, pochodzące z początku XVIII wieku. W nastawie ołtarza głównego znajduje się obraz z 1672 ukazujący św. Jana Chrzciciela. Drewniana chrzcielnica pochodzi z 1819.






Opis skopiowano z wikipedi.