Świątynia została wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Posiada ceglaną konstrukcję, zaś elewację pokrywa zdobienie z płyt białego kamienia. W siedmiu głównych oknach znajdują się witraże z lat 1973-1974. Trzy położone w prezbiterium przedstawiają kielich eucharystyczny, ryby i chleb oraz wyobrażenie Trójcy Świętej w postaci Oka Opatrzności. W bryle kościoła znajduje się wysoka na około 50 metrów wieża zegarowa, pełniąca także funkcję dzwonnicy. U podstawy wieży znajduje się główne wejście do kościoła a na jej szczycie 170-kilogramowy krzyż oraz kopułka-kapsuła.

W otoczeniu świątyni znajduje się krzyż misyjny, wymieniony w 1998 roku dzwon "Karol", miejsce pochówku księży oraz sosna piska wyhodowana z nasion poświęconych przez Benedykta XVI na uroczystość 125 lat istnienia kościoła.

W prezbiterium znajduje się drewniany ołtarz główny z 1884 roku (neogotycki) zawierający figury św. Anny i św. Urbana. Boczne ołtarze dedykowane są Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Najświętszej Marii Pannie.
W ołtarzu głównym znajduje się malowidło przedstawiające postać św. Karola Boromeusza w kardynalskich szatach z krzyżem w ręku. Stół ołtarzowy zdobią płaskorzeźby Najświętszej Maryi Panny Łaskawej oraz św. Anny, św. Urbana i św. Floriana.

Przyołtarzową ambonkę zdobi płaskorzeźba księgi Ewangelii i Ducha Świętego. W poszczególnych ołtarzach znajdują się relikwie: św. Karola Boromeusza, św. Jana Pawła II oraz św. Franciszka i św. Hiacynty.

W 2010 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków.