Świątynia została zaprojektowana jako jednoprzestrzenne wnętrze na planie tzw. odwróconego kwadratu, z bocznymi kaplicami po lewej i prawej stronie, o ścianach przedzielonych żelbetonowymi filarami i szkłem.

Zbudowana jest na niewielkim wzniesieniu, wyróżnia się nowoczesną bryłą. Jej fasada jest rozczłonkowana pionowymi żelbetonowymi ryzalitami, stopniowo wznoszącymi się i ułożonymi symetrycznie po obu skrajach głównej osi elewacji, a połączonymi murem ceglanym w górnej, a szkłem w środkowej i dolnej części.

Do kościoła prowadzi trójdzielne wejście główne, nakryte niewielkim zadaszeniem wspartym na dwóch kwadratowych słupach. Powyżej na czołowym ryzalicie zakończonym szczytem, jest płaskorzeźba przedstawiająca wizerunek Chrystusa z Całunu Turyńskiego, a wykonana przez artystę plastyka Piotra Grzegorka.

Nad bryłą świątyni góruje, wzniesiona w tylnej części budynku, wieża kościelna o wysokości ponad 26 metrów, z ażurowym szczytem mieszczącym dzwony, a zwieńczonym stalowym krzyżem o wysokości 10 m.

Z obu stron do głównej części przylegają niższe o połowę „skrzydła” bocznych kaplic utworzone z żelbetonowych odcinków muru z wystającymi przyporami, wypełnione dużymi oknami witrażowymi. Lewe skrzydło przechodzi w zabudowania parafialno-katechetyczne, otaczające kościół również od tyłu.

Kościół oddzielony jest od przebiegającej obok ulicy, tarasowo rozłożonym terenem zielonym z nasadzonymi drzewami szpilkowymi i ozdobnymi krzewami, otaczających plac kościelny.


Prezbiterium osadzone jest na tzw. odwróconym kwadracie, który poszerzony jest o dwie trójkątne kaplice. Na wprost drzwi wejściowych usytuowany jest ołtarz główny, tabernakulum oraz figura Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Figura Chrystusa przedstawia postać zawieszoną w przestrzeni. Środek postaci to gładka świetlistość formy „obiecująca ludziom ciepło i nadzieję”.

Tabernakulum otoczone jest białym, marmurowym kręgiem, wewnątrz którego wpisane są jakby wskazówki kompasu. Forma świetlistego krzyża otoczonego kołem sygnalizuje „tajemnicę Odkupienia nas przez Krzyż”. Tabernakulum zaprojektował Zygmunt Brachmański, okrąg marmurowy został wykonany w zakładzie kamieniarskim w Katowicach, zaś samo tabernakulum zostało zrobione w warsztacie Kopycioka w Katowicach.

Mensa ołtarza jest okrągła, o średnicy 2 metrów i jest wykonana z białego marmuru, osadzonego na mosiężnej rzeźbie.

Ambonka znajduje się po prawej stronie ołtarza. Prosta w swoim kształcie, wykonana z białego marmuru, pasująca w stylu do całego wnętrza. Wykonał ją, jak również balaski marmurowe, Marian Kwieciński - kamieniarz z Ligoty Górnej według projektu Zygmunta Brachmańskiego.

Z lewej strony prezbiterium zlokalizowano miejsce, gdzie udziela się sakramentu chrztu - baptysterium. Chrzcielnica została wykonana według projektu śląskiego artysty plastyka - Zygmunta Brachmańskiego (który również zaprojektował całe prezbiterium i wykonał figurę Serca Pana Jezusa). Bloki z granitu cięto w zakładzie p. Mariana Kwiecińskiego w Ligocie Górnej. Naczynie mosiężnej chrzcielnicy w kształcie kuli wykonano w pracowni metaloplastyki Kopycioka w Katowicach. Górna połowa zwieńczona jest falą symbolizującą rzekę Jordan.

Figura Matki Bożej stanęła w kościele 13 października 2002 roku. Została przywieziona z Portugalii. Wykonana jest z drzewa cedrowego, ma 140 centymetrów wysokości.


Witraże zamontowano we wszystkich oknach kościoła.

Po prawej i lewej stronie figury Pana Jezusa znajdują się witraże przedstawiające dwunastu apostołów. W oknach, nad stacjami drogi krzyżowej, umieszczone są witraże przedstawiające motyw roślinny. Nad kaplicą Matki Bożej zobaczyć można witraże z wizerunkami św. Łukasza, św. Marka i św. Józefa oraz św. Anny i św. Teresy Benedykty od Krzyża. Kaplica Matki Bożej ozdobiona jest witrażami przedstawiającymi tajemnice różańcowe. Nad kaplicą spowiedzi widnieją witraże św. Pawła, św. Franciszka, św.Antoniego z Padwy, św.Jadwigi Królowej i św.Faustyny Kowalskiej. W kaplicy spowiedzi zobaczyć możemy witraże przedstawiające tajemnice bolesne oraz witraż przedstawiający złożenie do grobu Pana Jezusa. W oknie nad wejściem bocznym jest witraż z uśmiechniętą twarzą św. Ojca Pio.

Początkowo w 1987 roku zakupiono tzw. fisharmonię czyli organy Hamonda. Właściwy instrument został sprowadzony z Niemiec w 1992 roku. Stało się to za sprawą Franciszka Fűcknera, mieszkańca Niemiec. W kościele zostały zainstalowane organy „Boehm Sacral 4000”. Koszt organów wyniósł wówczas 26,5 tys. marek (w czasie kupowania organów w Niemczech obowiązywała jeszcze marka niemiecka).

Na przełomie jesieni i zimy 2008 roku, po 16 latach użytkowania nastąpiła awaria instrumentu. Kościół został wyposażony w nowy instrument Praeludium V D firmy Ahlborn Orgel wraz z prospektem piszczałkowym za cenę 80 tys. złotych. Posiada on trzy manuały, pedał nożny, 48 głosów, każdy w trzech barwach. Instrument stanął na chórze z końcem stycznia 2009 roku.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Irkas30, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons