Jest to świątynia wzniesiona przez właściciela dóbr klembowskich, generała Franciszka Żymirskiego w latach 1823–1829. Wybudował on kościół murowany z cegły i pokryty gontami. Świątynia została przebudowana w latach 1885–1894 według projektu W. Kamieńskiego. Podczas tych prac zostały dodane prezbiterium z zakrystią i skarbcem oraz dwie kaplice umieszczone po obu stronach nawy. W ten sposób powstał kościół jednonawowy, który razem z kaplicami tworzy formę krzyża łacińskiego. Podczas działań wojennych w 1944 roku świątynia została uszkodzona, ale potem została odbudowana. Budowla posiada wieżę, wybudowaną w 1959 roku. Dach nawy głównej i kaplic bocznych jest dwuspadowy, nakrywa go blacha ocynkowana. Ołtarz główny i cztery ołtarze boczne zostały zbudowane w połowie XIX wieku. Są to ołtarze wykonane z drewna, które zostały odmalowane i pokryte szlagmetalem. W ołtarzu głównym jest umieszczony obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem namalowany w XVII wieku i przykryty srebrną suknią, nazywany Matką Bożą Klembowską. Także ambona, chrzcielnica i tron wykonane w XIX wieku są drewniane i zostały odmalowane oraz pokryte szlagmetalem. Obecny wystrój wewnętrzny świątyni został wykonany przez artystę malarza Jana Molgę z Warszawy





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Damian Kisielewski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons