Kościół został wzniesiony w stylu romańskim z okrągłymi stylowymi łukami. Wcześniej w tym miejscu znajdował się kościół spalony w 1694 roku. Na jego resztkach zostało dostawione w tych latach prezbiterium i wieża główna, o wysokości 49 metrów, pod którą jest umieszczone główne wejście do świątyni. Do świątyni prowadzą także dwa boczne wejścia, poprzedzone kruchtami. Po drugiej stronie kościoła, nad prezbiterium również zbudowana została wieżyczka. Wspomniana wcześniej wieża ma tą samą metrykę co nawa główna, czyli liczy około 500 lat. Na świątyni osadzona jest ośmiokątna kolumna zbudowana w 1722 roku. Nakładka wieży była niegdyś wyższa, lecz strącił ją wiatr i została zastąpiona daszkiem.

Długość świątyni od portalu głównego do ołtarza we wnętrzu wynosi 45,5 metrów, z kolei szerokość to 17,5 metrów. Podłoga ułożona jest z około 2000 płyt kamiennych. Od 1795 roku na wieży znajduje się zegar. Pierwotny, wykonany został przez Gottlebe Klose z Wrocławia. W 1869 roku Heinrich Keller umieścił mechanizm pod dzwonami. Na początku XX wieku na wieży umieszczono nowy zegar wyposażony w 4 cyferblaty.


Kościół stanowi wartość zabytkową. Wpisany został do rejestru zabytków w 1950 roku.





Zdjęcie wnętrza: MOs810, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons