Po pożarze miasta w 1800 roku drewniany dom szynkarza Marcina Wróblewskiego został rozebrany przez nowego właściciela nieruchomości - Jana Grzywaczewskiego. Grzywaczewski przed 1814 rokiem wystawił nowy, parterowy, murowany dom o trzech izbach, trzech kuchniach, komorą, sklepem i dwiema piwnicami.
Z czasem prostokątna działa została powiększona o plac przy ul. Małej, przybierając kształt zbliżony do litery L. Przed 1845 rokiem nad frontową częścią nadbudowano piętro. W wyniku przebudowy powstała niewielka, wąska kamieniczka wzniesiona na planie prostokąta o dwutraktowym układzie wnętrza.
Miała sklepiony przejazd bramny, do którego boku przylegały dwa pomieszczenia w amfiladzie. Na piętrze znajdowało się trzypokojowe mieszkanie z kuchnią. Za kamieniczką stała parterowa, jednotraktowa oficyna z izbami w amfiladzie. Skrajna izba mieściła billard, środkowa - cukierniczą piekarnię. Około 1865 roku miał miejsce pożar, po którym budynek odremontowano i przebudowano. W 1866 roku na tej posesji znajdowały się dwa domy Tomasza Malinowskiego - piętrowy od rynku i parterowy od strony ul. Małej. Pod koniec XIX wieku nieruchomość nabył Strosberg, który przypuszczalnie nadbudował piętro nad oficyną. W latach 1992-2000 miała miejsce przebudowa, w rezultacie której m.in. parter oficyny zaadaptowano na wnętrze sklepowe. W 2010 roku podczas prac ziemnych odsłonięto pod płytą rynku relikty piwnicy przynależnych niegdyś do tej posesji, wyznaczających linię zabudowy w XVIII wieku.


Wnętrze kamienicy można zwiedzić w godzinach pracy sklepu.






Zdjęcie: Asirekas, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons