Pierwsza wzmianka o tym cmentarzu pojawiła się już w 1598 roku, w protokole wizytacji bogucickiej parafii, sporządzonym przez księdza Kazimierskiego. Cmentarz znajdował się na górce w Bogucicach, wokół drewnianego kościoła. Fragment protokołu z 1598 roku: " W tejże parafii jest sławna kaplica pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. [...] Największy napływ ludności [concursus populi maximus] jest w święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Kaplica ta jest w miejscu starszej i mniejszej, podobnie jak poprzednia, z ofiar ludu zbudowana.".

Do czasów współczesnych przetrwały nagrobki z XIX wieku (najstarszy nagrobek to grób Bartłomieja Kulerskiego, zmarłego 12 stycznia 1825 roku). Na cmentarzu w 1910 roku wzniesiono cmentarną kaplicę.

Na terenie cmentarza znajdują się trzy mogiły powstańcze:
- zbiorowa mogiła wojenna Alojzego i Walentego Stawowych, poległych w I powstaniu śląskim,
- mogiła Franciszka Domogały, poległego w III powstaniu śląskim
- zbiorowa mogiła wojenna Rudolfa Lanusznego i Franciszka Kusia poległych w III powstaniu śląskim.
Pośrodku głównej alei cmentarnej znajduje się krzyż na neogotyckim cokole, z figurką Matki Boskiej Bolesnej. Pod figurką znajduje się napis: "Któryś za nas był ukrzyżowany, Jezu Chryste zmiłuj się nad zmarłymi. Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja, 1881 r.".


W 1874 roku bezpośrednio przy cmentarzu parafialnym założono cmentarz bonifraterski. Pierwotnie przeznaczony był on jedynie dla zakonników. W XX wieku zaczęto chować tam mieszkańców dzielnicy i okolic. Teren dzisiejszej nekropolii bonifraterskiej jeszcze w latach 50. był zajmowany przez pola uprawne należące do zakonników. Później cmentarz stopniowo zaczęto powiększać. Na cmentarzu znajduje się zborowy grób wojenny, w którym spoczywa sześciu nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego poległych we wrześniu 1939 roku.




Zdjęcia: Lestat (Jan Mehlich), CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons