Kamienica została wzniesiona w latach 1904-1905. Powstała w miejscu dawnej synagogi, której ślady zachowały się na poziomie piwnic.
Przed II wojną światową kamienicę zamieszkiwali wyżsi rangą urzędnicy, przemysłowcy, kupcy, lekarze oraz katowiccy rabini. Na parterze ulokował się sklep z instrumentami muzycznymi Emanuela Wietora oraz mieszczący się do dziś, jeden z pierwszych w centrum Katowice zakładów fryzjerskich. Obecnie kamienicą zarządza wspólnota mieszkaniowa. Mieszczą się tu mieszkania oraz lokale usługowe.

Jest to kamienica w stylu eklektycznym z elementami secesji.
Wraz z oficynami tworzy kwadrat zabudowy z wewnętrznym dziedzińcem. Posiada dwie klatki schodowe: reprezentacyjną oraz boczną w bramie przejazdowej. Elewacje ukształtowane niesymetrycznie: północna jedenastoosiowa z dwoma wykuszami i loggiami oraz zachodnia dziesięcioosiowa z balkonami i bramą przejazdową w ozdobnym portalu. Fasada posiada bogatą dekorację sztukatorską z motywami antropomorficznymi, roślinnymi i geometrycznymi, czasami interpretowanymi jako alegoria stworzenia świata według Księgi Rodzaju.

Kamienica została wpisana do rejestru zabytków w 1983 roku.





Zdjęcia: Ossolka, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons