Jest to jar o dnie głęboko wciętej półkolistej doliny podcinającej północne zbocze Równi pod Śnieżką. Powstał w wyniku zalegania przez długi czas lodowej pokrywy śnieżnej podczas ostatniego zlodowacenia. Od górnej krawędzi jaru na wysokości około 1350 m n.p.m. rozchodzą się w dół głębokie szczelinowe bruzdy, odsłaniające jasną zwietrzelinę granitową, od której jasnoszarej barwy wywodzi się nazwa jaru. W Białym Jarze swoje źródło ma Złoty Potok.

W Białym Jarze już w średniowieczu poszukiwano złota. W latach 1827-1832 wydobywano galenę z domieszką srebra, w dwóch szybach Gustaw i Heinrich.

Biały Jar jest jednym z miejsc, w którym najdłużej utrzymuje się pokrywa śnieżna. Ze względu na zagrożenie lawinowe, szlaki turystyczne prowadzące przez Biały Jar są zamknięte.

Szlaki prowadzące przez Biały Jar:
- szlak turystyczny czarny z Karpacza na Śnieżkę. Szlak przebiega dolnym odcinkiem Białego Jaru,
- szlak turystyczny żółty z Karpacza do schroniska PTTK „Strzecha Akademicka”.