Jedno z najstarszych muzeów regionalnych w Polsce. W 1900 roku, w budynku nowo wybudowanego miejskiego ratusza otworzono wystawę poświęconą sztuce i archeologii. W 1906 roku zbiory sekcji starożytności przy Towarzystwie Popierania Przemysłu i Handlu dały początek Muzeum Archeologicznemu. Jednocześnie, pojawił się pomysł utworzenia drugiej placówki przeznaczonej na cele edukacyjne (sekcja pomocy szkolnych i pokazów), zaś przy lokalnym oddziale Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego powstało Muzeum Krajoznawcze. Po kilku latach gromadzenia eksponatów, w roku 1914 udostępniono zwiedzającym całość zbiorów pod nazwą Muzeum Ziemi Kaliskiej. Wybuch II Wojny Światowej doprowadził do niemal całkowitego zniszczenia i rozproszenia zbiorów. Po zakończeniu wojny niemal natychmiast rozpoczęto starania odbudowy muzeum. Pierwszą ekspozycje udostępniono w 1948 roku, a w 1953 roku pozyskano budynek przy ulicy Kościuszki 12. Zdeponowany w 1958 roku w muzeum skarb ze Słuszkowa zawiera m.in. najliczniejszy zbiór denarów krzyżowych na świecie oraz najliczniejszy skarb monet w Polsce. Legenda otokowa denarów Sieciecha „ZETECH” (Sieciech) jest jednym z najstarszych zabytków języka polskiego. Zbiory muzeum podzielone są na: - część archeologiczną okolicznych terenów (inwentarz metalowy, zabytki związane z rozwojem osadnictwa, wyposażenie obiektów grobowych, kolekcja kamiennych toporków), - część etnograficzną (rękodzieło, narzędzia rzemieślnicze, sprzęty domowe, instrumenty, stroje, dewocjonalia), - część historyczną (zbiory numizmatyczne, ikonografia, archiwalia kartograficzne, militaria), - dział sztuki - dział kolekcjonujący wydawnictwa związane z Kaliskiem. W strukturze muzeum znajdują się: - Dworek Marii Dąbrowskiej w Russowie, - Centrum Rysunku i Grafiki im. Tadeusza Kulisiewicza w Kaliszu, - Rezerwat Archeologiczny w Kaliszu - Zawodziu.




Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Lukasz Kalisz [CC BY-SA 3.0 PL (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/deed.en)]