Kościół parafialny w Jerzmanowicach istniał już w 1338 roku. Ufundowany został przez króla Kazimierza Wielkiego. Był to mały drewniany budynek o powierzchni 120 metrów kwadratowych. Kościół ten został rozebrany w 1826 roku. Obecny zbudowano w latach 1827–1830 i przebudowano w 1876 roku. Świątynia konsekrowana 21 czerwca 1884 roku, przez biskupa Tomasza Kulińskiego.

Budynek klasycystyczny, murowany, jednonawowy, prezbiterium zamknięte półkolistą apsydą. Fasada kościoła inspirowana warszawskim palladianizmem. Widoczne pilastry wielkiego porządku, trójkątny tympanon i attyka. W roku 1980 odremontowano elewacje i otoczenie kościoła, a w latach 1992–1993 wymieniono pokrycie dachu na blachę miedzianą.

W ołtarzu głównym znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja Apostoła namalowany przez Bolesława Rutkowskiego w 1911 roku. Polichromia powstała w 2000 roku według projektu Janusza Łęgowskiego z Katowic. Zastąpiła ona wcześniejszą wykonaną przez prof. Jerzego Nowosielskiego (w 2000 roku dokonano transferu tych malowideł przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie). Barokowo–klasycystyczne ołtarze i zabytkową chrzcielnicę, która pochodzi ze starego kościoła, poddano konserwacji w latach 2004–2006. Nowy, marmurowy ołtarz powstał według projektu Jana Funka z Krakowa. W świątyni znajdują się organy zbudowane w XIX wieku prawdopodobnie przez Antoniego Sapalskiego. Ze starego kościoła zachowały się dzwony. Najstarszy został wykonany w 1545 roku. Drugi dzwon z 1548 roku z medalionem św. Bartłomieja, na którym widnieje łaciński napis: "ANIMUS EST NOBIS UT CARMINA DIKANT HIC TIBIS. DEUS ES 1548”, czyli „DUCH JEST DLA NAS JAK POEZJA, NIECH CI POWIE, ŻE TU JEST BÓG". Dzwony w czasie I wojny światowej zostały zakopane przez parafian i dzięki temu nie zostały skonfiskowane przez Austriaków.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons