Jest to świątynia murowana, wybudowana w stylu gotyckim, ufundowana przez wojewodę inowrocławskiego Bogusława z Oporowa z rodu Sulimów około 1460 roku i rozbudowana w 1840 roku o wieżę i zakrystię. Budowla reprezentuje architekturę późnego gotyku, jest zwrócona na południe i posiada bardzo krótką nawę. Wnętrze o wystroju barokowym z XVIII stulecia. W kościele znajdowały się: mszał pergaminowy, druk moguncki z 1483 roku oraz dokument erekcyjny. Niestety, te dokumenty nie zachowały się do dnia dzisiejszego. Do czasów II wojny światowej w świątyni wisiał duży zabytkowy dzwon z 1515 roku.





Opis skopiowano z wikipedi.