Świątynię wzniesiono w 1840 r. na planie kwadratu. Odrestaurowano w latach 1861–1862, po czym poświęcono 21 maja 1862 r. W 1905 r. dobudowano kruchtę z wieżą-dzwonnicą, na której zawieszono cztery dzwony.

Budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, orientowana, salowa, zamknięta prostokątnie. Przy wejściu zadaszony ganek. Nad kruchtą dzwonnica – u dołu czworoboczna, wyżej ośmioboczna, zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Nad nawą blaszany dach namiotowy, zwieńczony dwiema wieżyczkami z baniastymi hełmami. Cmentarz przycerkiewny pochodzi z XVIII wieku.

W 2. dekadzie XXI w. cerkiew gruntownie wyremontowano. Po zakończeniu prac, świątynia została 30 sierpnia 2020 r. konsekrowana przez arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Jakuba oraz biskupa supraskiego Andrzeja.

Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków 21 grudnia 1987 pod nr A-383.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Grycuk, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons