Wzniesiona na planie krzyża łacińskiego jako kościół staroluterański pw. św. Jana (niem. St. Johanniskirche). Stanęła w miejscu ryglowego kościoła z 1851, który został rozebrany w kilkadziesiąt lat później. Po II wojnie światowej obiekt pełnił przez kilkanaście miesięcy rolę magazynów, a od 10 maja 1946 zorganizowano w nim kościół katolicki pw. św. Stanisława Kostki, który był użytkowany przez Katolicki Urząd Parafialny w Gryficach.

29 listopada 1954 przejęty został przez prawosławnych. Dzięki staraniom wiernych i duchowieństwa w tym samym roku powstała parafia Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy. W latach 1987–1992 świątynia była remontowana. Do 2009 gryficka cerkiew – jako jedyna w Polsce – nie posiadała ikonostasu. Część wyposażenia świątyni pochodzi z cerkwi w Dolicach.

Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków dziedzictwa narodowego (nr rej. A-1088 z 28 maja 1988).





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. JDavid, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons