Drewniany kościół o cechach późnogotyckich z fundacji Gładyszów powstał około połowy XVI wieku, wzniesiony został w miejscu pierwotnego ufundowanego w 1297 r. przez Wizlansa Rittera z Melsztyna, jak wzmiankuje Jan Długosz w Liber beneficiorum. Przebudowany w połowie XIX stulecia (1820 r.) staraniem ówczesnej właścicielki wsi Tekli Stadnickiej, przez przedłużenie nawy frontowej od strony zachodniej oraz dobudowano dwie kruchty. Remontowany w latach 1966–68, a także od 1998 do około 2010 r.

Kościół jest orientowany, konstrukcji zrębowej, dwudzielny, ze ścianami oszalowanymi pionowo. Nawę i prezbiterium nakrywa stromy dach nad starszą częścią kościoła wsparty na więźbie storczykowej typu gotyckiego. W dachu sygnaturka z latarnią zwieńczona stożkowym daszkiem. Okna tylko od strony południowej; gotyckie okna uformowane w tzw. ‘ośli grzbiet’. Do nawy dobudowane kruchty. Do prezbiterium od północy przylega zakrystia.

Wewnątrz stropy płaskie z zakrzywieniami w nawie. W latach 60. XX wieku (1965–66) w prezbiterium kościoła odkryto polichromowaną dekorację pochodzącą z XVI wieku przez konserwatorów Zofię i Wojciecha Dziurawców. W prezbiterium polichromia fundowana prawdopodobnie przez Mikołaja Gładysza i jego żonę Elżbietę z Jordanów pochodzi z lat 1595–1607. Na stropie prezbiterium ornamentalne wzory patronowe, na ścianach – cykl 29 scen z Życia i Męki Chrystusa, Sąd Ostateczny, apostołowie (dwie z nich – święci Piotr i Paweł – mają nadnaturalne rozmiary) oraz klęczące postacie fundatorów (z herbami Gryf i Trąby). Na ścianie bocznej nad drzwiami znajduje się scena ścięcia św. Jana Chrzciciela. Zachowały się też fragmenty malowideł z XVIII w. o motywach architektonicznych.

W ołtarzu głównym obraz św. Andrzeja Apostoła z XVIII w. oraz z końca XVI w. cenny zabytkowy późnorenesansowy obraz Matki Bożej Wspomożenia Wiernych z Dzieciątkiem odkryty spod przemalówek w 1967 roku (w 2004 poddany gruntownej konserwacji i renowacji razem z całym ołtarzem). W głównym ołtarzu także (obraz) zasuwa obrazu NMP przedstawia św. Józefa Oblubieńca. Ołtarz główny Matki Bożej i dwa boczne Serca Pana Jezusa i św. Antoniego pochodzą z XVIII w. W zwieńczeniu lewego ołtarza – obraz św. Małgorzaty z połowy XVIII w. Ambona pochodzi z XVIII w., a chrzcielnica i kropielnica z XVI w. Organy 6-głosowe firmy Rieger-Jaegerndorf. W nawie kościoła znajduje się obraz (z 2002 r.) bł. ks. Jana Balickiego; w bocznym ołtarzu Serca Pan Jezusa są umieszczone właśnie relikwię bł. Jana Balickiego, który był wikariuszem w tej parafii. Parafia posiada także relikwię Krzyża świętego.

Obok kościoła stoi murowana trójprzelotowa dzwonnica parawanowa z XIX w. wybudowana w 1901 r. Od roku 1969 znajdują się w tej dzwonnicy trzy (nowe) wykonane w firmie Jana Felczyńskiego w Przemyślu.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons