Pierwszy ratusz został wzniesiony na przełomie XIV i XV wieku. W czasach późniejszych budowla ta była kilkakrotnie niszczona w pożarach i odbudowywana. W roku 1577 wzniesiono stojącą do dnia dzisiejszego wieżę, a w roku 1668 nakryto ją hełmem. W latach 1833 i 1836, pod nadzorem mistrzów murarskich J. Fleischera i F. Plandera, wieża była restaurowana. W 1833 budynek spłonął w ogromnym pożarze miasta. Obecny ratusz zbudowany został w 1840 według projektu architekta Philippiego z Opola, przy wykorzystaniu ocalałej z pożaru wieży. W wyniku działań wojennych w 1945 ratusz został zniszczony. Odbudowano go w 1948. Po wojnie budowla była kilkakrotnie odnawiana, m.in. wykonano nowe pokrycie miedziane o formach neobarokowych w 1964.

Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 13 kwietnia 1966 ratusz został wpisany do rejestru zabytków.


Ratusz jest późnoklasycystyczną budowlą wzniesioną na planie prostokąta, na bokach fasady są dwa wydatne ryzality, a na ścianie przeciwległej jest trzeci, znacznie mniejszy. Najstarszą częścią ratusza jest wieża gotycko–renesansowa o wysokości 36 metrów, w dolnej części czworoboczna z kamiennymi szczycikami, wyżej przechodząca w ośmiobok zwieńczony tralkową galeryjką, ponad którą jest barokowy hełm z prześwitem. Poza wieżą z poprzedniego ratusza zachował się ostrołukowy gotycki portal z XVX wieku, znajdujący się w północnej części ratusza, oraz gotyckie sklepienia kolebkowe i niektóre sale przyziemia. W sieni znajduje się tablica z inskrypcją i herbem biskupa Baltazara Promnitza, a przed ratuszem stoi popiersie Józefa Elsnera, który urodził się w Grodkowie.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons