Kościół jednonawowy z niższym i węższym prezbiterium. Na sklepieniu kościoła umieszczono przedstawienia Trójcy Świętej i ewangelistów, a na sklepieniu prezbiterium wizerunki św. Piotra i Pawła. Ołtarz główny i dwa boczne pochodzą z roku (około) 1782. Na południowej ścianie w nawie marmurowe epitafium byłego rektora seminarium biskupa pomocniczego gnieźnieńskiego Józefa Cybichowskiego. Wewnątrz, na ścianie północnej odsłonięte ciosy romańskie. Na zewnątrz, znajduje się tablica upamiętniająca 25-lecie harcerstwa wielkopolskiego z 1937 roku, która wcześniej umieszczona była wewnątrz świątyni.

Kościół zbudowany na pozostałościach kamiennego kopca, który do X wieku był ważnym obiektem kultu pogańskiego. Po przyjęciu Chrztu w 966 roku Mieszko I obrał to miejsce na siedzibę wznosząc w tym miejscu swoją rezydencję. Z tego okresu pochodzi fragment muru, umieszczony na południowej i północnej ścianie. Rezydencja została spalona w 1192 roku przez wojsko Kazimierza Sprawiedliwego, podczas jego odwetu na Gniezno. Na jej miejscu wzniesiono siedzibę z małym kościołem św. Jerzego.





Opracowano na podstawie wikipedii.