Zbiory obejmują zabytki sztuki sakralnej należące do archidiecezji gnieźnieńskiej, często przeniesione z innych miejsc (np. kolegiata w Kruszwicy i Trzemesznie). Muzeum sprawuje również opiekę nad skarbcem katedralnym, który obok wawelskiego i jasnogórskiego posiada najcenniejsze i najbardziej unikatowe zabytki sakralnej sztuki romańskiej i gotyckiej w Polsce oraz nad zabytkami samej archikatedry, do których należą m.in. Drzwi Gnieźnieńskie. Oprócz zbiorów katedry muzeum posiada kolekcje rzeźb sakralnych, portretów trumiennych, tkanin liturgicznych, medali, monet oraz pamiątek po ostatnich prymasach Polski. Pierwszym dyrektorem, kustoszem i organizatorem zbiorów był Bolesław Dzierwa.

W gnieźnieńskich zbiorach znajduje się jeden z najstarszych w Polsce łacińskich leoninów z XII w., nellowany na patenie kielicha królewskiego, który w tłumaczeniu znaczy: Życie ugaszcza śmierć / Słodycz wypija ocet / Nie człowiek lecz czerw / Męża zbrojnego zwycięża.


Cenne eksponaty
Kielich Świętego Wojciecha - agatowa czara z X wieku w złotej oprawie z przeł. XII i XIII w.
I Kielich Dąbrówki z około 1170 roku.
II Kielich Dąbrówki - dar Mieszka III Starego dla archikatedry gnieźnieńskiej z około 1190 roku, pochodzący z Trzemeszna.
Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny - drewniana płaskorzeźba z XIV w. z kościoła w Liszkowie
Opłakiwanie z Gościeszyna - rzeźba z około 1420 roku.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Aktron/ wikimedia commons