Dom często jest błędnie określany jako miejsce narodzin filozofa Arthura Schopenhauera. Kamienica została wzniesiona w 1650 roku. Posiada skromną fasadę o trzech osiach i trzech kondygnacjach. Wejście ujęte jest w prosty portal zdobiony uszakami. Jedynie szczyt posiada bogatszą oprawę, ujęty fantazyjnymi wolutami z dekoracją roślinną i w formie stylizowanych ptasich głów, zwieńczony dodatkowo metalową figurą żółwia, od którego pochodzi nazwa kamieniczki.

W 1945 roku budynek został zniszczony. Odbudowany w 1958 roku w stanie surowym z nowym układem wnętrz. W 1965 roku odtworzono dekoracyjny szczyt. Około 1970 roku zrekonstruowano barokowe przedproże. Na parterze kamienicy obecnie znajduje się biblioteka. W 1972 roku budynek wpisano do rejestru zabytków.