Budowla została konsekrowana przez arcybiskupa płockiego, męczennika – Antoniego Juliana Nowowiejskiego w dniu 12 września 1913 roku. Podczas urzędowania księdza proboszcza Jana Dobeckiego zostały ufundowane trzy nowe dzwony na miejscu zrabowanych przez okupanta; w czasie posługi księdza Józefa Kossakowskiego – świątynia została zelektryfikowana i wymalowana według projektu i w wykonaniu pani Jadwigi Rymar.

Podczas urzędowania księdza proboszcza Wincentego Bronowskiego zostało wstawione nowe dębowe umeblowanie świątyni: ołtarz soborowy, ławki, konfesjonały. W 1976 roku zostały wykonane przez firmę Kamińskich w Warszawie organy o 25 głosach. W 1977 roku zostało zainstalowane ogrzewanie budowli, zostało wprawionych dwanaście nowych witraży, zostały pozłocone i wymalowane ołtarze, ambona i chrzcielnica. Kupiono 28 kinkietów. W latach 1973-80 wieże i dach świątyni zostały pokryte blachą miedzianą.

W latach 80. XX wieku zostały wprawione 2 witraże w prezbiterium i 4 w kaplicy Matki Bożej. Wszystkie witraże zostały wykonane przez firmę mistrza Józefa Olszewskiego z Warszawy. Wprawione zostały kolejne dubeltowe okna w świątyni i zakrystii. W latach 1985-1987 została odnowiona malatura wewnątrz świątyni przez artystę malarza Piotra Warzyńskiego i Sylwestra Kwiatkowskiego. Została zelektryzowana i wykonana żelazna konstrukcja pod dzwony.





Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Jolanta Dyr, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons