Centralną, zabagnioną strefę rezerwatu zajmują gleby torfowe, przy czym w miejscach najniższych są one wytworzone z torfów torfowisk przejściowych (rozkład 10-20%, struktura kłaczkowata, barwa słomkowożółta). Wykształciły się na nich zespoły roślinne z klasy Scheuchzerio-Caricetea fuscae. W miejscach, gdzie podtopienia nie są tak intensywne powstały gleby wytworzone z torfów torfowisk wysokich (rozkład w 20-30%, struktura kłaczkowata, barwa brunatna/jasnobrunatna). Gleby te są zajęte przez zespoły roślinne torfowisk wysokich: Ledo-Sphagnetum i Eriophoro-Sphagnetum. Piaszczyste wzniesienia wokół torfowisk zajmują gleby bielicowe powstałe na bazie piasków luźnych. Ogólnie cały teren rezerwatu jest dobrze nawilgocony, mimo przeprowadzanych prac melioracyjnych, owocujących zanikaniem oczek wodnych i niewielkich bagnisk, zajętych przez karłowate sosny.

Teren rezerwatu należy do Biłgorajsko-Janowskiej Dziedziny Klimatycznej. Średnia roczna temperatura wynosi tutaj 8,6°C (w okresie wegetacyjnym jest to 14,6°C). Poziom opadów atmosferycznych to: wiosną 110 mm, latem 210 mm, jesienią 120 mm, a zimą 90 mm. W okresie wegetacyjnym (217 dni) suma opadów osiąga 380 mm (w ciągu roku 540 mm).

Rezerwat został utworzony dla ochrony torfowiska wysokiego, boru bagiennego, fragmentów torfowisk przejściowych oraz otaczających je wydm. W wyniku prowadzonych w okolicy prac melioracyjnych główny przedmiot ochrony rezerwatu uległ znacznej degradacji.

Podczas badań z lat 1987-1989 stwierdzono na tym terenie występowanie roślin chronionych. Były to: widłak jałowcowaty, goryczka wąskolistna, rosiczka pośrednia, rosiczka okrągłolistna, kukułka krwista, bagno zwyczajne, kocanki piaskowe, konwalia majowa, kruszyna pospolita i płucnica islandzka. Z roślin rzadkich dla Lubelszczyzny były to: wąkrota zwyczajna, modrzewnica pospolita, trzcinnik prosty, turzyca bagienna, przygiełka biała i bagnica torfowa.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Bot dk, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons