Pierwsza świątynia znajdująca się w tym miejscu powstała prawdopodobnie w XIII wieku w stylu romańskim. Najstarszy dokument wzmiankujący o kościele pochodzi z 1258 roku. Prawdopodobnie w II połowie XIV wieku rozpoczęto rozbudowę świątyni w stylu gotyckim. Mniej więcej w tym okresie, przypuszczalnie wzniesiono pięć jednolitych stylistycznie kaplic wzdłuż elewacji bocznych korpusu halowego. Wieża pochodzi z początku XV wieku. W 1558 roku wzniesiono kruchtę północną z kamiennym renesansowym portalem. W 1567 roku podwyższono wieżę o część ośmioboczną. W 1606 roku na dachu osadzono sygnaturkę.

Wejścia są ozdobione portalami: od zachodniej strony gotyckie z XV wieku, od strony północnej z 1558 roku, a od południowej z 1611 roku.

Wnętrze świątyni urządzone głównie w stylu barokowym. Renesansowy charakter posiadają ambona z 1609 roku i ołtarz z 1615. Ołtarz główny pochodzi z 1719 roku. Na uwagę zasługuje także manierystyczne epitafium Titschartów z 1611 roku, renesansowe nagrobki Zedlitzów z 1599 i 1609 roku, a także barokowe figury św. Jerzego z 1726 roku i św. Jana Nepomucena z 1720 roku umieszczone przed świątynią.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Andrzej Otrębski / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)