Rzeźba terenu rezerwatu jest urozmaicona. Składają się na nią morenowe wzgórza zbudowane z gliniastych piasków i obniżenia z torfowiskami.

Boczki znajdują się w centralnej części Puszczy Rominckiej, a ich roślinność to głównie borealna świerczyna na torfie i grąd subkontynentalny. Ten pierwszy zespół jest zdominowany przez świerka z domieszką sosny, brzozy i osiki, a drugi zdominowany przez lipę z domieszką grabu, klonu zwyczajnego, wiązu górskiego i świerka. Kompleksy świerka i grabu tworzą starodrzew. Mniejsze płaty tworzą łęg jesionowo-wiązowy, łęg jesionowo-olszowy, ols i kontynentalny bór mieszany, a także bór bagienny i torfowiska.

W rezerwacie stwierdzono około dwustu gatunków roślin. Znajduje się tu jedno z nielicznych polskich stanowisk manny litewskiej. Z rzadkich roślin naczyniowych w rezerwacie występują czosnek niedźwiedzi, wawrzynek wilczełyko, żywiec cebulkowy, rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, pióropusznik strusi, przetacznik górski, orlik pospolity, podkolan biały, kopytnik pospolity, marzanka wonna, porzeczka czarna, czermień błotna, kokorycz pusta.

W 2016 roku w rezerwacie stwierdzono występowanie 37 gatunków wątrobowców i 117 gatunków mchów. W większości to gatunki naziemne (epigeiczne), ale dużo jest też gatunków epiksylicznych. Znaczne zróżnicowanie tych pierwszych wiąże się ze zróżnicowaniem podłoża pod względem typu i wilgotności, a niektóre gatunki występują i na glebie, i na martwym drewnie. Gatunków epifitycznych jest mniej, epilitycznych jeszcze mniej, a kilka gatunków żyje w wodzie.

Wśród brioflory rezerwatu trzy gatunki wątrobowców (głowiak łańcuszkowaty, natorfek nagi i zgiętolist nadrzewny) i cztery mchów (błotniszek wełnisty, jeżolist zwyczajny, miechera pierzasta i zrostniczek skalny – wszystkie uznane w Polsce za wymierające) są objęte ochroną ścisłą, a cztery gatunki wątrobowców i trzydzieści sześć mchów częściową. Kolejnych dziesięć gatunków jest narażonych na wyginięcie, rzadkich lub zagrożonych, ale o nieznanym dokładnie stanie. Kilkanaście gatunków jest określanych jako relikty puszczańskie, typowe dla lasów o cechach pierwotnych. Są też gatunki będące reliktami glacjalnymi.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Donald Hobern from Copenhagen, Denmark, CC BY 2.0 , via Wikimedia Commons