Budowla została konsekrowana 20 listopada 1757 roku. Po dwuletnim remoncie, prowadzonym w ramach projektu „Dziedzictwo i kultura małych ojczyzn”, kościół został ponownie konsekrowany 29 września 2012 roku.

Kościół składa się ze znajdującej się od zachodu wieży wciągniętej w nawę, nakrytej barokowym hełmem oraz prezbiterium trójbocznego. Jest to świątynia orientowana – skierowana na wschód, posiada konstrukcję ryglową – tzw. mur pruski. Była nakryta dachówką, obecnie jest to gont, a właściwie klepka bukowa.

Wnętrze budowli ma charakter zabytkowy. Najstarszym zabytkiem jest kamienna gotycka chrzcielnica (powstała prawdopodobnie w XIV stuleciu), pełniąca obecnie funkcję kropielnicy. Rzadkie i piękne jest antepedium ołtarzowe wykonane z wielobarwnego kurdybanu.

Wewnątrz znajduje się bardzo bogate wyposażenie barokowe. Do głównych jego elementów należą:

ołtarz główny – barokowy, pochodzący z 1 połowy XVIII wieku,
ambona – rokokowa, pochodząca z 2 połowy XVIII wieku,
chrzcielnica – rokokowa, pochodząca z 2 połowy XVIII wieku,
prospekt organowy – barokowy, pochodzący z XVIII wieku,
krucyfiks – barokowy, pochodzący z połowy XVIII wieku,
barokowe rzeźby św. Mikołaja i św. Stanisława, pochodzące z połowy XVIII wieku
konfesjonał rokokowy, pochodzący z 2 połowy XVIII wieku.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Andrzej Remus, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons