Jest to masyw i kilku wierzchołkach. Jego kontynuacją jest góra Smerek. Południowo-zachodnie stoki są krótkie i stromo opadają w dolinę Wetlinki, północno-wschodnie przechodzą w długie grzbiety, które łagodnie opadają ku nieco bardziej odległej dolinie Sanu, natomiast zachodnie opadają do doliny Prowczy i Nasiczniańskiego Potoku. Poprzez Przełęcz Wyżną masyw Połoniny Wetlińskiej łączy się z pasmem Dział. 

Kulminacje Połoniny Wetlińskiej:

• Roh, 1255 m
• Osadzki Wierch, 1253 m
• Hasiakowa Skała, 1232 m
• Hnatowe Berdo, 1187 m
• Szare Berdo, 1108 m

Większa część masywu Połoniny Wetlińskiej znajduje się na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Przyroda

Najwyższe partie masywu pokrywają typowe bieszczadzkie połoniny, poniżej 1050 metrów znajdują się lasy bukowe, które najlepiej zachowały się w dolinie Tworylczyka. Z połonin roztaczają się rozległe panoramy i znajduje się tu najwyżej położone bieszczadzkie schronisko turystyczne "Chatka Puchatka". Z rzadkich roślin występują tutaj: tocja karpacka, lepnica karpacka, chaber Kotschy'ego, tojad bukowiński, turzyca dacka, groszek wschodniokarpacki i tojad wschodniokarpacki. 

Historia

Zarówno Połonina Wetlińska i sąsiedni Smerek swoje nazwy wzięły od leżących u ich stóp wsi. Nazwy zostały nadane przez austriackich kartografów. Jednak szczytowe połoniny należały także do wsi Zatwarnica, Jaworzec, Berehy Górne i jeszcze w okresie międzywojennym masowo wypasano jałówki i woły. Nocą trzymano je na polanie Katyczowa, w południe przepędzano na odpoczynek na polanę Jahrowyszcze. Pojono je w korytach pomiędzy tymi polanami. 

Podczas I wojny światowej Połonina Wetlińska była miejscem walk pozycyjnych pomiędzy wojskami austriackimi i rosyjskimi. Latem 1944 roku w latach Stołów obozował oddział partyzantki sowieckiej. W Suchych Rzekach (na północnych stokach Szarego Berda) znajdowała się ukraińska szkoła podoficerska batalionu "Rena" UPA. 

Na połoninie Wetlińskiej wykonywano zdjęcia do filmu "Bandyta" z 1997 roku. 

Legendy

Z Połoniną Wetlińską wiążą się liczne legendy. Jedna z nich mówi o sposobie podziału połoniny pomiędzy mieszkańców kilku miejscowości, którzy wypasali na niej bydło. Według legendy, właściciele wsi wyjechali rano konno ze swoich majątków i tam, gdzie się spotkali wytyczono granice. Jednak dziedzic z Hulskiego zaspał (choć inna wersja legendy mówi że przegrał pastwiska w karty) i dlatego mieszkańcy Hulskiego wypasali swoje bydło na Otrycie. Legendy mówią również o zbójnikach i ich licznych kryjówkach. Między innymi nad źródliskami potoku Hylaty, w miejscu zwanym Skałą Dobosza znajduje się Jaskinia Dobosza, w której miał skrywać się słynny, wschodniokarpacki zbójnik Dobosz. 

fot. SkyMaja, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons