Jest to budowla wzniesiona w 1770 roku przez cieślę Henryka Henschla.

Świątynia jest drewniana i posiada mieszaną konstrukcję – zrębową i słupową. Budowla jest orientowana, salowa, nie posiada wydzielonego prezbiterium z nawy i jest zamknięta dwubocznie. Z boku znajduje się duża zakrystia mieszcząca lożę kolatorską na piętrze. Z przodu nawy znajduje się kruchta mieszcząca nadbudówkę na dzwon i zewnętrzne schody. dzwon pochodzi z 1511 roku. Budowla nakryta jest blaszanym dachem jednokalenicowym, z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę w środkowej części. Jest ona zwieńczona cebulastym blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Dookoła nawy znajduje się blaszany okap przypominający soboty. Wnętrze nakryte jest strop płaskim z dekoracją kasetonową. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami z prospektem organowym i parapetem z prostą linią parapetu. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne reprezentują styl barokowo–rokokowy i pochodzą z około 1770 roku. Ambona pochodzi z około połowy XIX wieku.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Sławomir Milejski, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons