Rezerwat obejmuje izolowany kompleks leśny na terenie Pogórza Cieszyńskiego, położony na stromej skarpie prawego brzegu rzeki Olzy oraz na przylegającym płaskowyżu. Przecinają go wąwozy o stromych stokach, których dnem płyną niewielkie cieki. Obok znacznego urozmaicenia form morfologicznych terenu na uwagę zasługują wychodnie rzadkiej skały wulkanicznej – cieszynitu.

Rezerwat powołano w celu zachowania ze względów dydaktycznych i naukowych naturalnego fragmentu lasów liściastych piętra pogórza:

grądu subkontynentalnego (z grabem, dębem szypułkowym, lipą, klonem polnym, modrzewiem europejskim, jaworem oraz wiązem górskim);
żyznej buczyny karpackiej (z bukiem pospolitym, jaworem, klonem zwyczajnym, jesionem i świerkiem);
łęgu jesionowo-wiązowego w miejscach najwilgotniejszych.
oraz występujących w ich runie rzadkich gatunków roślin zielnych, w tym cieszynianki wiosennej i obrazków alpejskich.

W rezerwacie spotkać można łącznie ok. 150 gatunków roślin naczyniowych, z których 14 podlega ochronie prawnej. Ochroną ścisłą są objęte (oprócz wspomnianej cieszynianki wiosennej i obrazków plamistych): bluszcz pospolity, kruszczyk szerokolistny, kukułka Fuchsa, parzydło leśne, skrzyp olbrzymi, śnieżyczka przebiśnieg i wawrzynek wilczełyko. Ochronie częściowej podlegają kalina koralowa, konwalia majowa, kopytnik pospolity, pierwiosnka wyniosła i przylaszczka pospolita.

Bardzo bogata jest fauna rezerwatu. Liczną grupą zwierząt na jego terenie są ptaki. Gniazdują tu m.in. sikory: bogatka i modra, a także kos, kapturka, dzięcioł duży i bażant. Z płazów występuje tu żaba trawna, ropucha szara, traszka zwyczajna i salamandra plamista. Spotkamy też przedstawicieli wielu rzędów owadów, pajęczaków i ślimaków (z tych ostatnich m.in. winniczka).

Przez teren rezerwatu prowadzi ścieżka dydaktyczna.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot D T G, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons