Pierwsi franciszkanie przybyli do Cieszyna w 1476. W 1542 zmarł gwardian klasztoru, w którym pozostał już tylko jeden zakonnik. Ten ostatni minoryta, z polecenia starosty, został odwieziony do klasztoru w Bytomiu. Trzy lata później samodzielne rządy w księstwie rozpoczął Wacław III Adam, który rozpoczął w swoich dobrach reformację a opuszczone budynki klasztorne przekazał miastu. Ten pierwszy klasztor należał do śląskiej kustodii będącej częścią czeskiej prowincji obserwantów. Próbę ponownego osiedlenia się w Cieszynie podjęli reformaci w latach 1615−1617 oraz 1699−1710.

Obecny klasztor znajduje się w XVIII−wiecznym obiekcie pojezuickim, z którym związany był wybitny działacz tego zakonu ks. Leopold Szersznik. Po kasacie swojego zakonu w 1773 w klasztorze umieścił on swoje bogate zbiory biblioteczne i muzealne. Obecny klasztor istnieje od 1996, kiedy to cały obiekt został nabyty przez zakon franciszkanów. Początkowo pełnił on funkcję hotelu a następnie bursy dla młodzieży męskiej (1996-2009). W 2005 zakon przejął duszpasterstwo w przylegającym do konwentu, także pojezuickim, barokowym kościele św. Krzyża. Od 2007 przy klasztorze istnieje Wspólnota i Szkoła Nowej Ewangelizacji Zacheusz.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. D T G, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons