Świątynię zbudowano w latach 1732-1737 w stylu barokowym z fundacji Franciszka Maksymiliana Ossolińskiego i jego syna Tomasza Konstantego Ossolińskiego. Projektantem barokowej świątyni był przypuszczalnie zakonnik Mateusz Osiecki, a budowniczym Jan Krzysztof Adrian Kluk - ojciec znanego przyrodnika. Konsekracji kościoła dokonał 26 lipca 1739 roku biskup Andrzej Stanisław Kostka Załuski.

W latach 1770-1796 funkcję proboszcza pełnił przyrodnik i badacz ks. Jan Krzysztof Kluk.

W dniu 3 września 1789 roku Teresa Ossolińska i jej córka Katarzyna ufundowały w pobliżu kościoła szpital i klasztor sióstr św. Wincentego à Paulo (szarytek). W 1905 roku zbudowano plebanię. W 1911 roku proboszcz Józef Rowiński, zainstalował w kościele dwunastogłosowe organy. W 1941 roku kościół został uszkodzony w wyniku ostrzału. W 1970 roku została ułożona marmurowa posadzka.

Wewnątrz znajduje się szeroka nawa, po bokach znajdują się dwa rzędy kaplic, prezbiterium posiada prawie równą szerokość i wysokość co nawa.

Wnętrze:
- ołtarz główny w stylu późnobarokowym z obrazem "Koronacja Matki Boskiej"
- prawy ołtarz z barokowym obrazem "Cudowne rozmnożenie chleba"
- klasycystyczne epitafium księdza Jana Krzysztofa Kluka z wykonanym z białego marmuru popiersiem w formie portretu, wykonanym przez Jakuba Tatarkiewicza (1798-1854), znakomitego rzeźbiarza, przedstawiciela klasycyzmu.




Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adam-dalekie-pole, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons