Łączna długość jaskini wynosi 57 metrów, z czego główny korytarz liczy 20 m. Do wnętrza prowadzą 4 otwory – duży, główny, przez który można łatwo dostać się do środka oraz 3 mniejsze o niewielkiej średnicy. Niedaleko głównego wejścia znajduje się niespełna metrowej głębokości zagłębienie, które prawdopodobnie powstało po zasypaniu szybu górniczego. Teren wokół jaskini, wchodzący w skład rezerwatu Góra Żakowa, na przestrzeni od XV do XVII wieku był miejscem poszukiwań rud srebra i ołowiu. W 1954 roku jaskinię objęto ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej.

Jaskinia posiada bardzo ubogą szatę naciekową składającą się z kilku wystąpień polewy kalcytowej. Jaskinia, a w szczególności jej wąskie i trudno dostępne boczne korytarze są zamieszkane przez nietoperze, wśród których można wymienić następujące gatunki: nocek duży, mroczek późny, gacek szary i mopek zachodni. Znaleźć tu można także niektóre gatunki pająków.

Koło jaskini przechodzi szlak turystyczny niebieski niebieski szlak turystyczny prowadzący z Chęcin do Łagowa.

Nazwę Piekło okoliczna ludność nadała jaskini już w XVIII wieku. Według legendy, z jej czeluści miały wylatywać diabły, by zło na świecie czynić.

Jaskini Piekło swoją nazwę zawdzięcza odległy o 7 km Raj.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Maciej Nux Jaros, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons