Kościół murowany, wybudowany przed 1470 rokiem. Odbudowywany po potopie szwedzkim. W 1912 r. dach pokryto ocynkowaną blachą żelazną, a w latach 2007–2013 ponownie wymieniono pokrycie dachowe i naprawiono chodnik. Prace zostały dofinansowane w wysokości 493 203,00 zł ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.

W parafii działa „Bractwo Świętej Rodziny” założone w 1653 roku, zatwierdzone bullą papieską Innocentego X.


Obiekt wybudowany w stylu gotyckim, orientowany. Prezbiterium prostokątne, nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Nawa przykryta stropem. W 1883 roku kościół pomalował Karol Ulanowski.

W podziemiach znajdują się dwie krypty grobowe w których pochowano księży i część rodziny Chronowskich, właścicieli Charsznicy w XVII wieku. Na cmentarzu przykościelnym stoi kamienna figura z 1671 roku, oraz chrzcielnica z kamienia pińczowskiego ze zniszczoną datą 1521 odczytaną w 1913 roku.

Wystrój wnętrza gotycki i barokowy.
- Drewniana rzeźba Matki Bożej Bolesnej trzymającej na kolanach ciało ukrzyżowanego Chrystusa (Pietà) z około 1420 roku. - Rzeźba wykonana jest z jednego pnia drzewa lipowego, który ma ponad tysiąc lat;
- obraz Ukrzyżowanie z ok. 1515 roku;
- obraz Uczta Baltazara z końca XVII w. przedstawia ucztę ostatniego króla babilońskiego Baltazara, któremu ukazała się ręka, kreśląca napis: Mene, mene, tekel, ufarsin;
- portal do zakrystii z około 1780 roku z czarnego „marmuru” dębnickiego;
- organy z 1863 roku. Na pulpicie chóru muzycznego znajdują się obrazki aniołków grających na różnych instrumentach, (na dudach, flecie, na trąbce i na bębnie;
- ambona z 1780 roku;
- chrzcielnica z „marmuru” dębnickiego z I połowy XVIII wieku;
- nagrobek dwuletniego dziecka wykonany z kamienia pińczowskiego, pomalowany na modny wówczas kolor czarny.




Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Janusz Krzyżek, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons