Rezerwat został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 11 kwietnia 1985 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody. Nosi imię inż. Wiesława Czyżewskiego, który w latach 1955–1985 był tu nadleśniczym. Przy wejściu do rezerwatu znajduje się głaz poświęcony jego pamięci.

Celem ochrony jest zachowanie wzgórz pokrytych wrzosowiskami oraz stanowisk roślinności kserotermicznej, a w szczególności utrzymanie bioróżnorodności i organizacji socjalnej organizmów charakterystycznych dla terenów otwartych – wrzosowisk, muraw kserotermicznych i napiaskowych, zachowanie rodzimych populacji gatunków roślin, grzybów, zwierząt i innych organizmów żywych występujących naturalnie w obrębie wrzosowisk oraz muraw kserotermicznych i napiaskowych, a także ochrona relacji ekologicznych między tymi populacjami oraz siedliskami występującymi w rezerwacie.

Występują tu takie rośliny, porosty i grzyby chronione jak: pajęcznica liliowata, turzyca niska, ożota zwyczajna, sasanka łąkowa, wężymord stepowy, ostnica włosowata, widłoząb kędzierzawy, chrobotek alpejski, płucnica islandzka, pawężnica drobna, buławka spłaszczona, berłóweczka zimowa.



W północno-zachodniej części rezerwatu znajduje się parking i platforma widokowa. Od 2016 roku rezerwat jest udostępniony do zwiedzania – wytyczono kilkusetmetrową ścieżkę prowadzącą na szczyt 60-metrowego wzgórza, na którym znajduje się wiata. Ze ścieżki nie wolno schodzić, zaś wokół niej znajdują się tablice informacyjne.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jan M, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons